Vroeger waren strenge winters met bergen sneeuw en ijsplezier eerder regel dan uitzondering. Over de winters van 1963 en 1979 wordt nu nog steeds vol ontzag gepraat. Tegenwoordig is het eerder andersom. Zijn sneeuw en ijsplezier eerder een uitzondering dan een vast gegeven. Maar vandaag werden we verrast door een relatief dik plak sneeuw.
Het verkeer kwam hierdoor vanmorgen moeizaam op gang. Voor de thuisblijvers, zoals ik, was dit een ideale omgeving om al wandelend te genieten van een prachtige witte wereld. Het was geen spiertje koud buiten. Tijd dus om een lange wandeling te maken door het prachtige Hogeland. En ik was niet de enige die er zo over dacht. Onderweg mocht ik menig goedhumeurde collegaloopgast verwelkomen.
Het Middelstumer bos, een rondje Ewsum, daarna Toornwerd om te eindigen met een rondje Westerwijtwerd. Met kans op slipgevaar maar ter voorkoming van dichtslibgevaar. En even weer back to my roots dus. Onderwijl genietend van een bijzonder wit landschap. Het Hogeland op zijn mooist dus. Tussendoor nog wat (amateur)kiekjes gemaakt. Het kan nu nog, want de dooi is al weer flink ingetreden. Maar dit rondje pakken ze mij niet meer af…..