De akkers geploegd, de gewassen geruimd. Het land ziet er verloren uit zo in de mist. Alsof het haar wonden likt na een stevig pak rammel van binnenuit. Een mistroostige mistlaag ontneemt zelfs het uitzicht op de toren van Huizinge.
Tijdelijk werkloos, genietend van de rust en een welverdiende winterslaap na de dankdag voor gewas en arbeid. Om zich volgend jaar weer intensief te laten gebruiken en uit te laten buiten ten geriefe van de mens. Rust zacht, moeder aarde. Maar niet te lang….