“Kom eens op onze vergadering. Dan kun je kijken of je het wat vindt …” Het was de buurman die mij in 2009 vroeg om bestuurslid te worden van Dorpsbelangen Middelstum. Ik had er wel vaker van gehoord. Mijn vader was nota bene mede-oprichter van de club. Maar vergaderen is niet echt mijn ding. Ik ben meer een doener. Bovendien had ik het druk genoeg: Jonge kinderen, een drukke baan en een nog veel drukker sociaal leven. Uiteindelijk besloot ik toch om te gaan; een keer kijken kon geen kwaad.
Verbaasd
Ik was verbaasd hoeveel onderwerpen er besproken werden. De herinrichting van de straten, een nieuwe sporthal, het onderhoud van de begraafplaats, de viering van Oud & Nieuw, de milieudag met de basisscholen en nog veel meer. Allemaal best belangrijk voor de leefbaarheid van het dorp.
In de rondvraag vertelde ik dat het me best leuk leek om bestuurslid te worden. Na die eerste vergadering werd het een eerste werkgroep. En een eerste klankbordgroep. En begin dit jaar dus voorzitter.
Ingerold
Zo wordt je dus blijkbaar vrijwilliger. Een beetje tegen wil en dank. Want iemand moet het doen. Maar ook vanuit een bepaalde overtuiging. Zonder vrijwilligers kunnen we er wel mee stoppen in ons dorp. Gelukkig zijn er heel veel mensen in ons dorp die er zo over denken. Als je goed om je heen kijkt zie je ze overal. Als badmeester bij het zwembad, als scheidsrechter op het voetbalveld, als activiteitenbegeleider in het Hippolytushoes of als verkeersregelaar bij de Sinterklaasintocht.
Achter de schermen
Maar ook achter de schermen zijn er heel veel vrijwilligers actief. Dankzij de inzet van een grote groep vrijwilligers, snoeischaren en verfpenselen ligt de begraafplaats er weer keurig bij. De nieuwe sporthal kan er alleen komen omdat vrijwilligers en onze sportverenigingen bereid zijn om zelf het beheer en onderhoud op zich te nemen. Een hele verantwoordelijkheid. En wat te denken van Sunsation? Dankzij de vele vrijwilligers wordt elk jaar de tent opgebouwd, de beveiliging geregeld en het overleg met de gemeente en hulpdiensten in goede banen geleid. Het is onmogelijk om alle vrijwilligers in ons dorp te benoemen. Wat zou ons dorp Middelstum zijn zonder al deze vrijwilligers?
Onkruid
Er zijn ook mensen die het allemaal wel prima vinden. Die zelf alles goed geregeld hebben. Die het vanzelfsprekend vinden dat het zwembad open is en dat kinderen op woensdagmiddag naar gymnastiek of tafeltennis kunnen. Of die op de gemeente mopperen als het onkruid in het bloemenperkje weer eens boven de rozen uitgroeit. Wat is er tegenwoordig makkelijker dan je frustraties op Facebook of Twitter te gooien? Een ander lost het wel op…
Doe-democratie
Tijden veranderen. De overheid trekt zich terug. Gemeenten moeten taken overnemen van het rijk en tegelijkertijd bezuinigen. Dat heeft gevolgen. Er wordt weer meer van burgers zelf gevraagd. Daar kunnen we boos over worden. Maar het is wel de realiteit; we leven in een doe-democratie. Dus als we willen dat ons dorp een prettig en leefbaar dorp blijft dan zullen we alle zeilen bij moeten zetten en zelf het initiatief nemen. Zeker in onze regio, waar we ook nog eens te maken hebben met krimp en de negatieve gevolgen van de aardbevingen.
Kansen
Het biedt trouwens ook veel kansen. De bouw van de nieuwe sporthal wordt bijvoorbeeld voor een groot deel betaald met ‘krimpgeld’. En via het leefbaarheidsfonds van de NAM kunnen we veel initiatieven in het dorp realiseren. Maar ook dat vraagt initiatief van onszelf: we zullen het zelf moeten doen. Vrijwilligerswerk heeft nog een andere kant. Je kunt er dingen leren die je in je dagelijkse werk niet zo gauw doet. Als biotechnicus op de cardiologieafdeling in het ziekenhuis ben ik overdag vooral met patiënten bezig. In mijn werk bij dorpsbelangen zit ik ineens met een wethouder aan tafel. Moet ik een vergadering voorzitten. En moet ik een vergunning regelen voor het vuur tijdens oud en nieuw.
Voor iedereen is wat te doen
Niet iedereen hoeft bestuurslid te worden bij dorpsbelangen. Ook voor de doeners in ons dorp is er werk genoeg. Hoe je vrijwilliger wordt? Gewoon door jezelf zichtbaar te maken. Laat de buurman weten dat je best iets zou willen doen in het dorp. Ga eens bij het Hippolytushoes of Fraamborg kijken en maak een wandeling met één van de bewoners. Kom helpen bij de speelweek, denk mee over de lichtweek of kom helpen bij één van de vele andere evenementen in het dorp. Je krijgt er energie van en doet leuke contacten op.
En het kan zelfs leiden tot nieuwe ideeën. Samen met Marko ben ik bezig met een nieuw idee om dorpen te helpen bij alle veranderingen die eraan komen. Dan gaat het vooral om de gemeentelijke herindeling die eraan zit te komen. Daarover kunnen we binnenkort hopelijk meer vertellen. We hebben Bert in ieder geval beloofd om sponsor te worden van zijn site zodra ons idee van de grond is gekomen.
De leefbaarheid in het dorp maak je samen. Wees dus op je hoede als de buurman bij je aanklopt en vraagt of je een keer op een vergadering wilt komen. Voor je het weet ben je namelijk vrijwilliger. En dat blijkt hartstikke leuk te zijn. Ik heb u gewaarschuwd…