Gisteren was ik bij mijn vader op bezoek in Ten Boer, hij revalideert daar in Innersdijk van een gebroken heup. Hij had wel zin om er nog even met de rolstoel op uit te trekken. Zo gezegd, zo gedaan. We slingerden een nieuwbouwwijk in, gelegen aan de buitenrand van Ten Boer, richting Lellens en Stedum. Nog geen 100 meter buiten het Innersdijkterrein zagen we tot onze verrassing een grote zwanenfamilie in de berm zitten. Na even gekeken te hebben, liepen we door.
Maar al snel kwam ik op mijn schreden terug en maakte nog snel even een kiekje. Met mijn pover inzicht van het faunarijk maakte ik van de familie een mannetje, vrouwtje en 7 jonge zwaantjes. Het jonge grut had nog een opvallend andere kleur dan beide ouders. Het witte zal nog wel in ontwikkeling zijn. Ik weet niet anders dan dat zwanen wit zijn met grote oranje snavels….
Moeders was het niet helemaal eens met mijn beslissing om zo dicht mogelijk bij te komen om een kiekje te nemen. Ze (in neem aan dat het de moeder van het stel was) ging staan, spreidde beide vleugels en braakte vervaarlijke geluiden uit. Maar ik piekerde er niet over om weg te gaan, eerst mijn kiekje! Maar ik piekerde er ook niet over om dichterbij te komen. Een grote snavel in combinatie met stevige vleugels schrikten mij afdoende af. Op de terugweg hadden ze hun bermplekje verlaten en dobberden ze rustig rond in een vijver. Een stuk rustiger, en minder kans op pottenkijkers. Maar dit kiekje pakken ze mij niet meer af……