Het zal omstreeks 2009 geweest zijn toen Lau en Miranda Tuijnman door hun favoriete vakantieland Tsjechië reden om te kijken of het ook mogelijk was om een soort van vakantiewoning op de kop te tikken. Reeds vele jaren was Tsjechië tijdens vakanties een welkome afwisseling uit de dagelijkse sleur en een rustplek om de accu weer op te laden. Dit laatste lukte in de loop der jaren steeds minder. Lau kon zijn ei maar moeilijk kwijt in de melkfabriek waarvoor hij werkte en Miranda was druk in de weer voor haar eigen onderneming zonder dat het echt positieve energie opleverde. Nijkerk was hun thuisbasis in Nederland maar Tsjechië trok telkens heftiger middels een onzichtbare hand aan de familie Tuijnman. Zouden ze het aandurven om Nederland te verlaten en in te ruilen voor Tsjechië? Tijdens een van de vele trektochten door het Reuzengebergte ontdekten ze hun droomhuis in Dolní Kalná. Daarna volgden vele maanden van wikken en wegen.
Begin 2010 werd de knoop doorgehakt en werden ze de trotse eigenaren van een oude watermolen (Mlýn) in Dolní Kalná. Een jaar later werd Nederland vaarwel gezegd als thuisland, het was tijd voor een nieuwe toekomst. Tsjechen houden van sprookjes, wisten ze, ze zijn er gek op. De familie Tuiijnman besloot om hun eigen sprookje werkelijkheid te laten worden. Het huis, bestaande uit 3 grote gebouwen en een groot stuk land, werd door hen omgedoopt tot Pohádkový Mlýn: de sprookjesmolen!
Hiermee waren nog niet al hun dromen gerealiseerd. De koop van de woning was slechts een eerste stap naar een nog groter geheel: de realisatie van een kleinschalige camping inclusief diverse appartementen op langere termijn. Maar voor het zover zou komen, volgden eerst 2 jaren van intensieve verbouwingen. Allereerst werd het woonhuis opgeknapt zodat ze in Tsjechië een eigen stekje hadden. Daarna werd de rest van het terrein en de gebouwen aangepast en campingrijp gemaakt.
Het resultaat mag er inmiddels zijn. Vanaf dag 1 voelden wij ons er thuis. De kinderen kunnen zich uitleven in een eigen ruimte op zo’n mooie, oude rommelzolder met volop spelletjes en leesplezier. Ook is er een doolhof aangelegd en stroomt er achter de camping een beekje waar de nodige verkoeling te verkrijgen is. Broodnodig zo af en toe. In het hoofdgebouw is een mooie (heksen)bar ingericht waar een hapje en een drankje te verkrijgen zijn en waar op zijn tijd de Tour de Frans te volgen is. Tevens is hier uitgebreide informatie te vinden over de prachtige omgeving en waar nodig geeft de familie Tuijnman zelf ook adviezen over mooie toeristische attracties en restaurants waar lekker gegeten kan worden.
Toch komt het ze allemaal niet aanwaaien. In het hoofdseizoen is het topdrukte en stevig aanpoten. Zeven dagen in de week bijna dag en nacht in touw om het hun gasten zoveel mogelijk naar de zin te maken. Regelmatig worden extra activiteiten georganiseerd zoals een barbecue of zelf Tsjechische worstjes bakken rondom een gezellig, knapperend kampvuur. Tussendoor gaat ook de zorg voor een drietal huisjes van particulieren door, die regelmatig schoongemaakt en onderhouden moeten worden. Ze doen het echter graag en krijgen volop energie terug door de lovende reacties van hun campinggasten.
Stukje bij beetje komen ze elk jaar een stapje verder. Wensen zijn er echter nog volop. Vanaf oktober zullen ze zich wel weer storten op hun to-do lijstje waarop nog allerlei activiteiten staan. Dit om hun sprookjesomgeving nog meer naar eigen inzichten in te richten. Maar ze doen het graag, van de beslissing om Nederland in te ruilen voor Tsjechië hebben ze nog geen moment spijt gehad. Sterker nog, Lau voelt zodra hij voet aan wal zet in Nederland al weer de nodige heimwee naar Dolní Kalná…
Halverwege de heuvel, in een open ruimte vlak voor het begin van de bebossing, staat een statig herenhuis. Elke middag stopt een oud mannetje tevreden zijn pijp, zittend op een bankje voor zijn huis. Gekleed in een stoffig colbertje zie je nog net zijn bretels die een grijze broek boven een paar klompen hardnekkig omhooghouden. In zijn ooghoek ziet hij een hert schuw over de vlakte lopen. Als ze oogcontact krijgen schiet ze angstig de bossen in. Doet niets, hij kijkt tevreden naar beneden in het dal. Enige jaren geleden dacht hij nog van verveling eerder het loodje te moeten leggen dan te doen gepland. Maar nu constateert hij met een gelukzalig gevoel dat de bedrijvigheid in en om Pohádkový Mlýn jaarlijks toeneemt. Stonden er in 2012 nog 2 caravans, vorig jaar waren dit er al tien en nu staat het eerste veldje helemaal vol. Je ziet hem denken: Lau, Miranda en zoon (py)Romano, live your dream!
Check voor meer bijzonderheden: www.vakantietsjechie.cz