Harry Vaatstra, directeur van Klimaatgroep Holland, werd direct enthousiast toen ik het 75-jarig bestaan van ijsvereniging “De Schaats” uit Middelstum als potentieel columnonderwerp voor de maand december naar voren schoof. “Dat levert vast mooie verhalen op!”
Klimaatgroep Holland heeft heel wat in zijn mars op klimaatgebied maar de buitentemperaturen in de winter regelen in Nederland, dat gaat voorlopig nog een brug te ver. Dat zou toch mooi zijn, dat ze wintermaand januari zo zouden kunnen sturen dat er de hele maand op natuurijs geschaatst kan worden. Of dat ze zouden kunnen zorgen voor een witte kerst met een flink pak sneeuw. Die dan in de dagen er na weg smelt om vervolgens ruim baan te maken voor een sprankelende ijslaag.
De mannen van ijsvereniging “De Schaats” zouden Klimaatgroep Holland er bijzonder dankbaar voor zijn. Want zij spelen een belangrijke rol tijdens een eventuele Noorder Rondrit. Weet u nog wel wat dit inhoudt? Zouden de Noorder Rondritten na de Elfstedentocht de op één na prestigieuze schaatstocht op natuurijs zijn? Zo’n klassieker van een kilometer of 150 die iedere wedstrijdschaatser op zijn verlanglijstje heeft staan? Wij Groningers zouden het graag geloven, en het zou me niets verwonderen wanneer het zo is.
Fraamklap is een gehucht vlak bij Middelstum die ook wel bekend staat als het Barthlehiem van de Noorder Rondritten. De wedstrijdschaatsers doen dit punt enige keren aan om uiteindelijk te finishen in startplaats Baflo. Aan de bestuursleden en vrijwilligers van “De Schaats” de schone taak om het traject van, pak hem beet, Middelstum tot Westerwijtwerd sneeuwvrij te krijgen en te houden…
Dit gaat met vallen en opstaan gepaard. Zo had de ijsbaanvereniging enige jaren geleden net een nieuwe baanveger gekregen. Uiteraard moest deze zo snel mogelijk uitgetest worden. Een licht dichtgevroren eendenwak zorgde voor een vroegtijdig Waterloo van deze geoliede machine. Tergend langzaam zakte de baanveger door het ijs, waarbij de bestuurder zich met een nat pak op de wal kon hijsen. Met behulp van veel vrijwilligers was deze machine 4 dagen later al weer hersteld en kon het zijn dankbaar werk vervolgen…
Prachtige verhalen om onder het genot van een kop warme chocolademelk in een koek- en zopie kraam aan te horen. Zoals ook het verhaal over de plaatselijke veldwachter, laten we hem maar ‘Bromsnor’ noemen, vermakelijk is. Hij kwam enige jaren geleden even spontaan op de fiets langs bij het priksleeën. In plaats van rustig te genieten van dit gezwoeg op een halve notendop zag hij een onverlichte trekker langskomen.
Bromsnor besloot de bestuurder aan te houden en aan de tand te voelen. Helaas voor hem had hij zijn fiets niet op slot gezet waardoor deze door onverlaten achter op de aanhangwagen van de trekker werd gezet. Bromsnor werd niet vrolijk toen hij er achter kwam dat zijn fiets pleite was. “Had je hem maar op slot moeten zetten!”, jouwde de menigte hem toe. Het verhaal gaat dat de ‘dader’ Bromsnor in zijn auto heeft meegenomen, achter de trekker aan. Eind goed, al goed in dit geval.
Of het verhaal dat de baanvegers van het ijs geplukt werden door de legendarische Job de Winter. De mannen moesten eerst weer op temperatuur komen en genieten van een stevige maaltijd. Job schopte, bij wijze van spreken, zijn eigen pleegkinderen naar de voorkamer om plaats te maken voor de baanvegers die hierdoor even weer op krachten konden komen. Job’s charmante vrouw Pieterke maakte vervolgens een heerlijke bord Mouse (voor niet ingewijden, het gaat hier om stamppot boerenkool) met rookworst voor de mannen klaar.
Stiekem verlangen we wel eens terug naar die tijd. Want de laatste Elfstedentocht stamt al weer uit 1997, net zoals de laatste Noorder Rondritten. Prachtige evenementen waar je ’s nachts de wekker voor zette om er maar niets van te hoeven missen. Tochten waarbij half Nederland voor de buis gekluisterd zat of naar Friesland of Groningen trok om de deelnemers in het echt bezig te zien tijdens hun heroïsche heldendaden.
Dat zou toch wat wezen wanneer Klimaatgroep Holland dat zou kunnen realiseren. Schaatsminnend Nederland zou ze eeuwig dankbaar zijn. Voorlopig zijn ze nog niet zo ver. Wel hebben ze de bestuursleden van “De Schaats” in heerlijk warme winterjassen gestoken. Zo zorgen ze toch een beetje voor dankbare schaatspret bij deze vrijwilligers die alles in het werk zullen stellen om het Boterdiep sneeuwvrij te maken wanneer dit nodig mocht zijn.
Zo ver is het nog niet. De ijsbaanvereniging viert binnenkort eerst haar 75-jarig bestaan. Dankzij Klimaatgroep Holland zijn de heroïsche verhalen weer opgediept. Nu is het woord aan Koning Winter. Maar eerst nog even feestvieren…