Een onderwerp, hoe kom ik aan een onderwerp? Als je het verzoek krijgt om een stukje (met een mooi woord column) te schrijven voor de website van een “oude” bekende is de spontane reactie natuurlijk: ja, dat wil ik wel doen. Als je dan echter een mail krijgt met instructies, dan wordt het al een stuk minder spontaan. Maar het wordt pas echt vervelend als je je opeens bedenkt: waar moet ik over schrijven! Wat is het onderwerp?
Je denkt dan slim te zijn, door (sorry Bert) voor het eerst op de site te kijken naar de onderwerpen van andere gastschrijvers. Daar krijg je helaas al heel gauw weer spijt van. Niet alleen door de variatie in onderwerpen, maar vooral door het niveau van wat is geschreven! Politiek kan ik gevoeglijk vergeten als onderwerp, want mijn ex-dorpsgenoot en huidig dorpsgenoot Boskamp heeft daar al meer dan verdienstelijk over geschreven (al sluit ik niet uit dat zijn leidend voorwerp ook nu nog ter sprake zal komen).
Door een gemeenschappelijk verleden met de sitebeheerder en eigenaar van de site, kom je bijna automatisch op het onderwerp voetbal en in het bijzonder voetballen bij de v.v. Middelstum. Volgens mijn vrouw, ooit kantinedame bij de genoemde vereniging, ben ik namelijk gefrustreerd geraakt nadat ik ben gestopt bij de inmiddels al twee keer genoemde vereniging. Uiteraard bestrijd ik dat op een wijze die ook bij de GBB niet zou misstaan. Want als ik er goed over nadenk, kan ik die situatie met één zin afdoen: “als er met mij was gepraat en niet over mij was gepraat, was ik waarschijnlijk nu nog steeds lid geweest van de veelvuldig genoemde vereniging”.
De zogenaamde gefrustreerdheid werd mij ook al gepoogd aan te praten toen ik mijn briefje schreef in de bestuurskamer om het lidmaatschap te beëindigen. Er waren daar toen twee mensen aanwezig, Minco Bakker en Maico de Graaf. Op mijn vraag hoe de procedure was om het lidmaatschap van de vereniging te beëindigen, riepen deze heren bijna in koor: “doe bist frustreerd hé”. Waarop ik antwoordde, dat dat niet zo was, maar dat het voor mij tijd was om te stoppen met voetbal. Kortom, geen frustratie, geen onderwerp!
Maar wat is dan wel een onderwerp? Misschien mijn tijd binnen het onderwijs, als voorzitter van de medezeggenschapsraad van SBO De Delta (school voor bijzonder onderwijs, waar mijn oudste dochter ook leerling is geweest) te Appingedam. Toen ik daar begon, kwamen er niet alleen allerlei lijken uit de kast, maar werden wij ook nog eens geconfronteerd met forse bezuinigen. Voor een school die door de schoolinspectie als zeer zwak was gekwalificeerd, een regelrechte ramp.
Driehonderdmiljoen moest er worden bezuinigd in het onderwijs. Dat zijn 8 nullen en een drie, vooral de positie van de drie maakt het tot een groot bedrag. Gaandeweg werden de bezuinigingen, zoals dat zo mooi heet, omgebogen (verminderd). Helaas bleek dat dat afbuigen vaak betekende dat directie en bestuur beter werden beloond, in plaats dat het geld direct werd besteed aan onderwijskwaliteit. Al met al heeft het ruim twee en half jaar geduurd, maar toen ik afscheid nam, was er een fusie gerealiseerd, was de financiële situatie weer op orde, was de voormalig directeur geruisloos de deur uitgewerkt en scoorde de school een voldoende. Ook dit vind ik geen onderwerp voor mijn stuk.
Maar wat is dan wel een onderwerp. Misschien mijn tijd als freelancer bij de Ommelander Courant. De manier waarop ik daar binnen ben gekomen, intrigeert mij ook nu nog. In mijn sollicitatiebrief had ik namelijk vermeld dat mijn taalbeheersing, en dan vooral de D’s en de T’s, niet bovenmatig was ontwikkeld! Verder sprak ik in mijn brief de hoop uit, dat er waarschijnlijk wel een neerlandicus in dienst zou zijn, die mijn verslagen zou redigeren! Tot mijn verbazing werd ik uitgenodigd voor een gesprek en mocht ik vrijwel direct daarna aan de slag!
Aan de slag was veelal het schrijven van een verslag van voetbalwedstrijden van verenigingen uit het verspreidingsgebied van de O.C.. Leuk om te doen als het zomer was en de zon scheen, maar een stuk minder leuk bij regen en wind! Ook het verschil in voorbereiding was enorm. Als ik naar CVVB in Bedum moest, kon ik later van huis want voor de pers lag er een al een uitgetypte opstelling klaar, inclusief wisselspelers en de arbitrage. Bij PWC daarentegen, moest je bijna tijdens de wedstrijd het veld oplopen om de naam van de desbetreffende speler te vragen. Wat ik persoonlijk leuker vond, laat ik graag in het midden. Wat mij ook is bij gebleven is de eerste keer dat ik terug was bij de reeds veelvuldig genoemde vereniging. Ik ben nog nooit zo snel voorzien van een kopje koffie met een lekker koekje erbij. Alweer vind ik dit geen onderwerp voor mijn stuk.
Maar wat is dan wel een onderwerp? Misschien mijn tijd als medeoprichter en bestuurslid van jeugdsoos ‘The Rising Sun’. Samen met de familie Van der Molen en aanhang, ben ik actief geweest bij de oprichting van een jeugdsoos voor Middelstum en omstreken. Dat was een langdurig en moeizaam proces, omdat je je door een woud van regels en bepalingen moest worstelen. Maar de aanhouder wint en uiteindelijk resulteerde deze inspanning tot de oprichting van ‘The Rising Sun’. Waar dit uiteindelijk toe heeft geleid is, neem ik aan, bij een ieder wel bekend. Maar ook nu vind ik dit geen onderwerp.
Maar wat is dan wel een onderwerp? Ik zou het kunnen hebben over de aardbevingen die mijn dorp teisteren. Maar daar wordt momenteel al veel over geschreven en over gezegd. Wat ik wel opvallend vind, is het feit dat er allerlei politici (ik gebruik niet het woord mensen) zijn, die (mis)gebruik maken van de situatie voor hun eigen politieke gewin.
Dat doet mij onwillekeurig denken aan het bezoek van Bé Schollema , vlak nadat ik was gestopt met voetballen. Bé was toen de aanvoerder van mijn elftal en kwam op bezoek, met nog een aantal medespelers, om afscheid te nemen. Tot mijn grote verrassing vroeg hij mij toen, omdat ik nu toch was gestopt en daardoor meer tijd had, of ik niet de trainer wilde worden van de lagere elftallen. Volgens mij werd hier de kiem gelegd van de huidige politieke carrière van Bé. Toen al bezat hij de noodzakelijk instelling van een politicus: maak (mis)gebruik van de situatie. Of deze nu goed is of slecht! Begrijp mij goed, ik neem Be niets kwalijk. Sterker nog ik kon er wel om lachen en ik kon het wel waarderen. Ik heb natuurlijk nee gezegd! Ik voorzie een grote politieke carrière. Live Your Dream. Maar ook dit vind ik geen onderwerp!