Het was woensdag 15 januari 2014 weer een gezellige drukte in Middelstum en omstreken. Toen ik ’s morgens vroeg uit mijn raam keek, zag ik tot mijn grote schrik een meterslange mast van RTV Noord als een tijdelijke bron van horizonvervuiling. Buuf, als secretaris van de Groninger Bodem Beweging, had over belangstelling weer eens niet te klagen. ’s Nachts om 03.00 uur nog een interview voor Radio 1 gegeven, 4 uur later RTV Noord over de vloer en ’s middags in Doodstil op de barricaden om Groningen onafhankelijk te verklaren. Fictief natuurlijk. Daarbij als een moderne Lenin, citaat van man Wim Blanken, haar vuist verheffend. Dit beeld haalde vele landelijke nieuwsstations.
En alle persmuskieten konden gewoon doorreizen naar Middelstum dus. De plaats waar PvdA coryfee en uithangbord Diederik Samsom besloot de Groningers een hart onder de riem te steken. Hij kwam in elk geval niet als een dief in de nacht. Velen zagen dit bliksembezoek als een goedkope verkiezingsstunt, maar hiervan was uiteraard geen sprake, aldus de gastspreker zelf. Met volle maag, lekker gedikkedakt in bistro ‘In de Valk’, gaf hij in Zalencentrum Vita Nova (inmiddels landelijk bekend) op indringende wijze een inkijkje in zijn ziel. In het hol van de leeuw, met verdacht veel aanhangers van de Schokkend Groningen leer, vocht hij met een leeuwenhart met ziel en zaligheid voor zijn geloofwaardigheid en die van zijn partij en de Haagse politiek.
Want de Groningers zijn de mooie praatjes nu wel zat. Diederik was amper 5 minuten aan het woord of een groot vrouwenfront verliet boos de zaal, even later gevolgd door 5 sympathisanten van Schokkend Groningen. Die gaven daarmee blijk weinig fiducie te hebben in de woorden van de PvdA-partijleider. En het sierde Diederik dat hij nog probeerde de zaalverlaters tot terug- en inkeer te verleiden. Hij gaf daarmee aan te allen tijde tot een dialoog bereid te zijn.
Ik heb het al eens eerder geschreven. Wat drijft een mens om politicus te worden? Om je te laten besmeuren en besmetten en voor rotte vis uit te laten maken? Is het de roem, de aandacht, het salaris of zijn het toch de idealen, het zich willens en wetens in willen zetten voor een betere wereld en een gezonder en welvarender Nederland? Ik kan het altijd wel waarderen wanneer een politicus op bevlogen en correcte wijze de pers en publiek te woord staat. Daarbij de mensen geduldig uit laten razen om daarna licht glimlachend en met een begripvolle blik uit te leggen dat de partij in kwestie er alles aan zal doen om mogelijke misstanden te herstellen en om het vertrouwen van de mensen in de politiek terug te winnen.
Vaak zijn er ook verhalen vanuit de zaal die je aangrijpen. Zoals het verhaal van een man uit Usquert. Hij kocht met zijn vrouw 5 jaar geleden een huis op twee inkomens. Begin vorig jaar werd hij werkloos. Een doemscenario in dit gebied. Het eerste uitkeringsjaar zit er op, hij heeft nog 1,5 te gaan. En dan? Dan zit hij tot over zijn oren in de schulden. De man heeft last van zijn hart gekregen, hij slaapt ’s nachts slecht en wordt soms badend in het angstzweet wakker. Wetend dat hij zijn huis aan de straatstenen niet meer kwijt kan en dat hij, mede gezien zijn leeftijd en de economische situatie, heel moeilijk weer aan de bak komt. Ergens in de verte loert een bijstandsuitkering die met de dag dichterbij komt….. Diederik trok zich het verhaal van deze man aan. En stelde hem inwendig symbool als de man waar hij de komende dagen en maanden stinkend zijn best voor wil doen. Want Noord-Oost Groningen wordt niet opgegeven!
Aldel ook nog niet, zelfs in deze kwestie zijn misschien nog lichtpuntjes te vinden, aldus Samsom. En hij zou graag zien dat de mensen zelf over hun eigen lot kunnen beschikken. Dat ze zelf kunnen beslissen hoe het eventuele compensatiegeld ingezet zal worden. Vechten dus, niet tegen de bierkaai maar voor een sterk en veerkrachtig gebied! Waar ouders hun kinderen veilig en vertrouwd op kunnen laten groeien. En waar de kinderen bovenal een grote en eerlijke kans krijgen om een welvarend en ‘rijk’ leven op te bouwen. Want hoe je het ook wendt of keert, dit gedeelte van Nederland behoort absoluut tot de mooiste gebieden van ons land.
Het vragenvuur van het publiek duurde ruim een uur. Vervolgens moest Samsom natuurlijk nog de talrijke pers te woord staan. Maar daarna wachtte toch zijn veilige dienstauto, inclusief chauffeur, die hem snel weer naar Den Haag bracht. Ik vraag me dan altijd af of zo’n dag, inclusief de bevlogen woorden en gehoorde verhalen, blijft hangen of dat een politicus snel weer over gaat tot de orde van een nieuwe werkdag? Of dat het toekomstbeeld en het verhaal van de man uit Usquert hem zo heeft aangegrepen dat het hem ’s nachts ooit nog eens uit zijn slaap houdt……