(Sinds begin oktober 2013 is Eric supermarktmanager in Meppel)
Eric, hoe lang ben je inmiddels supermarktmanager van de AH, locatie Hoogezand?
Inmiddels al weer ruim 6 jaar. Vanaf het begin heb ik mij binnen deze organisatie heel goed thuis gevoeld. De werkomstandigheden zijn prima en er is weinig verloop binnen het personeelsbestand.
Kun je iets meer over je supermarktcarrière vertellen?
Ik ben op 16-jarige leeftijd begonnen bij Kasemier in Middelstum als hulpkracht bij de groenteafdeling. Dat was in 1982. Na in 1986 mijn MEAO diploma te hebben gehaald kwam ik in vaste dienst bij Kasemier, locatie Uithuizermeeden. Hier heb ik tot 1994 gewerkt om vervolgens bedrijfsleider te worden van een Basismarkt winkel. De Basismarkt was een onderdeel van de Vendex Foodgroup. Binnen deze formule ben ik doorgegroeid tot rayonmanager, deze functie heb ik van 1998-2002 uitgeoefend.
Helaas werd deze winkelketen opgeheven. Ik ben toen bedrijfsleider geworden bij Super de Boer in Delfzijl. In die tijd verhuisden we ook net van Groningen naar Loppersum dus dat kwam goed uit. Een leuke winkel, leuk personeel maar helaas ook veel diefstalgevallen. In 2004 ben ik gevraagd om bedrijfsleider te worden bij de Konmar in Winschoten, en deze functie heb ik aangenomen. Een hele mooie, grote winkel. Maar ook deze formule hield op te bestaan, Konmar werd overgenomen door Albert Heijn.
Op 11 november 2006 sloot de winkel zijn deuren. Ik heb toen intern 3 maand een opleiding bij de AH gevolgd in Haren. Op de laatste cursusdag werd mij gevraagd of ik bedrijfsleider wilde worden bij AH Hoogezand. Dit heb ik aanvaard en daar heb ik nooit spijt van gehad. Deze opsomming geeft een goed beeld van de hectiek en ontwikkelingen die zich de afgelopen jaren in supermarktland hebben afgespeeld.
Heb je hier specifieke opleidingen voor gevolgd?
Voornamelijk interne cursussen. Bij de AH zijn ze heel veel bezig met opleidingen. Op deze manier investeren ze in hun mensen. Het is vooral belangrijk dat je goed met mensen om kunt gaan.
Je bent begonnen bij Kasemier in Middelstum, een leuke tijd?
Dat was misschien wel mijn mooiste tijd in het supermarktwezen. Het ging toen allemaal nog wat gemoedelijker. We hadden toen ook een heel leuk team met bijvoorbeeld een Martin Huizing, Thea Krijgsheld, Abe Poortinga, Wim Blanken en Koos van Wolde. Met laatstgenoemde stond ik veel bij de groenteafdeling. Appels werden toen nog per kilo afgewogen. Koos vroeg dan vaak aan de klant of het ietsje meer mocht zijn. Dit was meestal geen probleem maar één klant deed wat moeilijk. Koos bedacht zich niet, nam een hap uit een appel en stopte deze appel terug in de zak om deze vervolgens af te sluiten. Kijk mevrouw, precies een kilo…
Ook moest ik eens boodschappen rondbrengen bij een boerderij net buiten Kantens. Toen ik het erf opreed werd mijn bestelwagentje besprongen door een mega grote hond. Ik had dan ook weinig trek om uit te stappen. Op het claxonneren werd ook niet gereageerd dus eerst maar weer terug naar Middelstum en gebeld met de klant. Nadat deze beloofd had dat de hond aan de ketting lag heb ik nogmaals een poging gewaagd. Het beest was toen een stuk rustiger en ik heb hem zelfs nog even geaaid…
Wat zijn de mooie aspecten van je vak?
Je gaat met mensen van verschillende pluimage om. Klanten uit Meerwijk integreren bijvoorbeeld heel gemoedelijk met mensen uit Gorecht Oost, dat gaat prima. Ook het creëren van een prettige werksfeer vind ik een mooie uitdaging.
Heb je nog een aantrekkelijk idee voor Harry Piekema wat betreft een reclamespotje?
Nee, maar dat is ook niet nodig! Het zijn altijd leuke en originele reclamespotjes die veel positieve reacties opleveren. De man heeft dan ook een mooie uitstraling. Tijdens het 75 jarig jubileum van de VV Middelstum hebben we nog een spotje opgenomen met een look-a-like van Piekema, een bekende van Harry Vaatstra. Dit leverde ook vermakelijke beelden op. Sowieso is onze Bonusactie heel succesvol. Wanneer je deze gericht volgt levert je dit heel veel voordeel op.
Heb je nog leuke winkelanekdotes?
Enige jaren geleden kwam er een man binnen op een scootmobiel. Het was winter en hij had een plaid over zijn benen heengetrokken. Ik had direct al een raar voorgevoel. Ik ben hem gevolgd en zag nog net dat hij een fles wasmiddel onder zijn plaid stopte. Na wat collega’s ingeseind te hebben wachtten we hem na de kassa op. De man ging er als een speer vandoor. Ik greep hem toen vol bij zijn stoel waardoor de scootmobiel als het ware gelanceerd werd. Een andere collega pakte hem bij zijn arm maar die kreeg een beet. Op den duur konden we hem overmeesteren.
Het duurde echter een tijdje voordat de politie kwam. Het winkelend publiek begon zich echter te roeren want zoveel mensen die zich met een oude gehandicapte man bezighielden wekte wrijving op. Er ontstond een grimmige sfeer. Toen de politie kwam ritste één van de agenten de plaid los en rolden vele flessen wasmiddel over de vloer. In totaal had de man 28 flessen gestolen. Toen het publiek dat zag sloeg de stemming dan ook direct om.
Je staat bekend als een daadkrachtige manager die succesvol menig winkeldief in de kraag grijpt, een vervelende bijkomstigheid lijkt mij, die winkeldiefstallen?
Gemiddeld grijpen we wel 1 x per week een winkeldief bij de kraag, vroeger was dit 2 keer per week. Het actieve ontmoedigingsbeleid werpt zijn vruchten af. In het winkelcentrum is bekend dat er bij de AH een strenge controle is middels allerlei camera’s.
We hebben vroeger wel eens een dag met maar liefst 4 winkeldiefstallen gehad. En elke keer moesten dezelfde agenten langskomen. Die zeiden op den duur ook van, nu moet je toch ophouden! Het is elke keer weer spannend hoe de mensen reageren. We hebben één keer een dief gehad die met een mes begon te zwaaien, hij prikte mijn collega hiermee zelfs in zijn bovenbeen. Als het echt te riskant wordt dan laten we een winkeldief lopen maar dit komt eigenlijk bijna nooit voor.
Kun je iets meer over je gezin vertellen?
Ik woon al weer heel lang samen met Corien Tuitman die ik in 1991 heb leren kennen. We hebben eerst een tijdje in Groningen gewoond aan de Nassaulaan om vervolgens in 2002 naar Loppersum te verhuizen. Corien is docent aardrijkskunde in Veendam. Samen hebben we 3 kinderen. Floor is geboren in 2004 en houdt van volleybal, tennis en streetdance. Thijs kwam een jaar later en is ook sportief aangelegd. Voetbal is zijn grote passie maar hij tennist ook graag. Het liefst zou hij ook nog op basketbal en hockey gaan. Lieke is van 2008 en heeft net haar eerste zwemlessen achter de rug en loopt deze week de avondvierdaagse. Ik zie haar ook regelmatig koppeltje duiken bij de speeltoestellen hier in de buurt dus zij gaat vast op gymnastiek binnenkort.
Voetbal is volgens mij jouw passie?
Ik volg heel veel maar vroeger wist ik echt alles en zag ook alles op televisie. Tegenwoordig ben ik wat selectiever geworden. Ik heb zelf ook jarenlang gevoetbald. Soms alleen maar trainen omdat ik vaak op zaterdag aan het werk was. In 2004 heb ik een kunstheup gekregen en de artsen adviseerden bij om te stoppen. Ik ben er enige tijd uitgeweest maar op den duur begon het weer te kriebelen. Eerst af en toe een training, later ook wat wedstrijdminuten en op den duur zelfs weer een helftje voetballen.
Helaas schuurde mijn kruisband vlak voor de winterstop tijdens een training af. Zeer waarschijnlijk is het nu einde carrière. Op de Schiertrainingskamp van afgelopen weekend ging ik er weer zomaar doorheen. Ik zal het spelletje missen en zeker ook de kleedkamergezelligheid.
Zijn er sportieve alternatieven?
Ik heb mij onlangs een racefiets gekocht. Fietsen is goed voor de knie. Het streven is om op woensdagavond en zondagmorgen te gaan fietsen. Alleen welteverstaan, niet in groepsverband. Met regen en wind fietsen vind ik ook niets. Maar ik was vroeger ook een mooi weer voetballer dus dat is wel te verklaren, haha.
Waar staat Eric Boskamp over tien jaar?
Het bevalt mij prima zo. Ik hoop over 10 jaar nog steeds bij de AH werkzaam te zijn als bedrijfsleider. Ambitie voor een hogere functie heb ik niet, het is nu druk genoeg. Al met al ben ik nu zo’n 50 uur bezig per week, dat vind ik genoeg. Een goede gezondheid voor ons allen en dat de kinderen goed hun best doen en goed terechtkomen zijn mijn belangrijkste wensen.
Wil je verder nog iets kwijt?
‘Hier laten we het maar bij’. Daarna volgde nog een gezellige informele nazit waarbij wij onder ‘het genot van’ nog even rustig doorfilosofeerden over het leven. Smakelijke anekdotes over het trainingskamp werden opgehaald, alsmede het belang van een goede gezondheid. ‘We hebben het niet eens over het voorzitterschap van de VV Middelstum gehad’, meldde Bossie nog even. Maar dat is natuurlijk allemaal al in een eerdere column behandeld. En daar de kleine uurtjes naderden kozen we uiteindelijk eieren voor ons geld. Het gebreide broekje wachtte immers al een tijdje op ons……