Daar Bouwbedrijf Van Dijken het momenteel heel druk heeft is het er tot dusverre nog niet van gekomen om ze als de officiële hoofdsponsor van mijn site te introduceren. Gelukkig vonden we afgelopen weekend een gaatje in onze drukke agenda’s en onder het genot van een borrel vond een aangename Babbelen met Bert plaats met broer en zus Ite en Simone van Dijken. Hieronder het relaas….
Kunnen jullie iets vertellen over het ontstaan van Bouwbedrijf Van Dijken?
Onze opa, Ite van Dijken, nam in 1936 een bouwbedrijf annex brandstofhandel in Westerwijtwerd over van dhr. Houwing. In 1937 verhuisden opa en oma met onze vader (Gerhard) vanuit Sauwerd naar Westerwijtwerd en vestigden zij zich in de woning naast de werkplaats (nu woning en werkplaats van Sip Woudstra). Opa begon tijdens de crisisjaren en mocht tijdens de oorlogsjaren schopstelen maken voor de Duitsers (onder begeleiding van een Duitse soldaat die de hele dag met de kont bij de kachel zat). In 1977 hebben onze vader en oom Bob Bouwbedrijf Van Dijken overgenomen. Beiden werkten voor die tijd ook al bij de zaak.
Wanneer zijn jullie bij het bedrijf gekomen?
Ite in 1983. In 1985 ging hij in militaire dienst. Toen Ite afzwaaide heeft hij eerst een aantal jaren bij bouwbedrijf Pool in Warffum gewerkt, waarna hij weer in dienst kwam bij pa en Bob. In 2002 hebben wij met zijn tweeën het bedrijf overgenomen.
Allebei full-time voor het bedrijf aan het werk?
Ite werkt 100% en Simone voor 50% in het bedrijf. Simone werkt daarnaast nog als productspecialist tegels en chemie bij NVB Ubbens bouwstoffen in Groningen.
Wie doet wat binnen het bedrijf?
Opname en offreren van het werk doen we samen, verder werkt Ite (als er nog tijd over is) mee met de jongens. Simone doet de facturering en administratie. Momenteel hebben we drie uitzendkrachten aan het werk die al langere tijd voor ons werken. Waarschijnlijk volgt binnenkort door de grote drukte nummer vier.
Waar ligt jullie hart, of te wel wat zijn jullie specialiteiten?
Alle dagen op kantoor zitten is niet echt Ite zijn ding. Het liefst is hij gewoon dagelijks met het uitvoerende werk bezig, daar ligt zijn hart.
Simone wilde graag iets met sociale geografie gaan doen. Helaas heeft ze de open dag van deze opleiding nooit bezocht. Met vriendin Ursula bleef ze steken in een kroeg in de Doelensteeg te Leeuwarden waarna ze licht beneveld weer thuis kwam. Ze deed vervolgens een opleiding in toerisme en recreatie. Na het afronden van de opleiding zag Simone hier niet haar toekomst en besloot zij, mede op aanraden van oma van Dijken, de bouw in te gaan.
Momenteel druk bezig met de schade afhandelingen van de aardbevingen?
Ja, naast de gewone werkzaamheden (onderhoud en verbouwingen) hebben wij het heel druk met de aardbevingschades. Het is een hoop geregel en gedoe. Maar langzamerhand komen de werken ook tot uitvoering.
Willen jullie hier eventueel nog meer over kwijt (rol NAM, ervaringen met taxateurs)?
Het is jammer dat iedere taxateur zijn eigen manier van werken heeft. Daar zou meer eenheid en duidelijkheid in moeten komen (betere sturing vanuit de NAM organisatie).
Hoeveel uur per week zijn jullie bezig met het bedrijf?
Ite heeft het over een dikke 60 uur in de week. Maar eigenlijk is hij bijna altijd wel met het werk bezig. Zaterdags bijvoorbeeld is een mooie dag voor het opruimen van de werkplaats en het treffen van de voorbereidingen voor de week er op. Simone draait, ondanks een contract van 20 uur, toch ook al gauw 30 uur per week voor Bouwbedrijf Van Dijken.
Nog mooie bouwanekdotes?
In de loop der jaren hebben we heel wat meegemaakt. Zo belde Ite, samen met wijlen Jack de Winter, ’s morgens vroeg bij een klant aan om zich te melden. De vrouw des huizes deed spiernaakt de deur open. Ite reageerde hierop met ‘Ook goeiedag eev’m!’ Ook was hij ooit met een collega op de bouw in Warffum, waar een vrouw zich in een kort rokje meldde met de vraag of Ite zijn collega haar even wilde bezwangeren….
En tot slot nog een poezenverhaal maar dan anders… Na een dag werken in Zuidlaren parkeerde Ite z’n bus in de loods, hij deed de achterdeuren open en werd besprongen door een angstige kat. De eigenaren van de kat (buren van de mensen waar hij aan het verbouwen was) kwamen de kat ’s avonds weer ophalen.
Nog tijd voor andere hobby’s
We hebben eigenlijk geen echte hobby’s. In het weekend liggen we beide graag op de bank met een borrel/biertje op zijn tijd. We houden van Scandinavische thrillers en daar kijken we dan ook graag naar. Bij Ite huppelt er dan op zijn tijd een konijn door de kamer en bij Simone liggen hond Luca en Siberische kater Brutus op de bank. Verder mag Simone nog graag kokkerellen (vooral buiten op de ‘Dutch oven manier’ met een gietijzeren pan) en gaat Ite met de camper op stap als daar tijd voor is. Ook mag hij graag voetbal kijken en voetbalreizen maken met zijn kameraden. En het zelf maken van meubels is ook een hobby van hem.
Jullie wonen met 3 familieleden in één straat wat toch vrij uniek is. Bevalt dit een beetje?
Inderdaad wonen Ite, Simone en broer Richard met zijn drieën in de Berkenlaan en ze zien daar eigenlijk geen nadelen in. Ondanks dat Ite en Simone ook nog samen werken heeft ieder zijn eigen privé leven en gaan ze in de spaarzame vrije momenten allemaal hun eigen gang. ‘We lopen de deur niet plat bij elkaar, maar dat doen we ook niet bij de andere buren’. Spontane Berkenlaan akties vinden we wel leuk. Als er b.v. één gezin besluit te gaan barbecueën en dat dan spontaan de halve straat aanschuift. Iedereen neemt dan iets mee en dan wordt het vaak erg gezellig.
Ite, lukt het de FC Groningen ooit nog weer om een type als Milko Djurovski binnen te halen en wat trok je zo aan in deze speler?
Milko was een hele grillige voetballer die je soms een hele wedstrijd niet zag maar dan met één actie iemand vrij voor de keeper kon zetten of zelf scoorde. Prachtig was ook de maillot die hij altijd droeg. De FC heeft helaas nooit meer zo’n speler gehad. Misschien dat Tadic enigszins in de buurt kwam.
Simone, als je moet kiezen tussen vriend Martin (alias Luca) of hond Luca, wie krijgt dan de voorkeur?
Ehhh…. Laat ik zeggen, ’t is dat hond Luca geen gras kan maaien…. Wel luistert de hond na anderhalf jaar al beter dan vriend Martin na twintig jaar!
Willen jullie verder nog iets kwijt?
Of Bert in het vervolg het licht iets eerder uit wil doen. Simone heeft wel eens last van lichtoverlast…. Ite wenst mij veel succes toe met de site en beveelt deze van harte aan bij aspirant sponsoren. ‘Kijk hoe druk wij het nu hebben, haha!’ (Toch mooi zo’n aanbeveling van de hoofdsponsor, waarvoor dank).
