Deze column is een bijzondere, wilde ik schrijven. Maar eigenlijk is dat natuurlijk niet zo want elke column behoort een bijzondere te zijn anders hoef je hem niet te schrijven. Want als je alleen maar open deuren inschopt en clichés bewandelt dan kun je er beter mee op houden. En ophouden dat willen we nog lang niet. ‘The party has just begun’.
De bijzonderheid zit hem in het feit dat ik nu ook maandelijks een column mag maken voor Middelstum-info. En dat is natuurlijk een grote eer. Want deze mannen en vrouw zijn echte kijkcijferkanonnen. Met vorig jaar meer dan 300.000 unieke bezoekers. Dus de helft van alle inwoners van onze provincie heeft de site wel eens bekeken afgelopen jaar. Ga er maar aan staan. Op deze manier zetten de medewerkers zich enorm in voor de leefbaarheid van ons dorp. Er zijn mensen die hier in het verleden Koninklijk voor zijn onderscheiden, voor het leefbaar houden van dorpen, dus wie weet? Op deze manier kunnen zelfs oud Middelstummers in verre overzeese landen nog genieten van de vele bedrijvigheid die zich in ons pracht dorpje afspeelt. Waarin een klein dorp groot kan zijn!
En Middelstum wordt binnenkort weer volop op de kaart gezet dankzij Sunsation. Vijfentwintig jaar lang reeds hebben een honderdtal vrijwilligers hun ziel en zaligheid ingezet om dit festijn tot een groot succes te maken. Ik kan altijd enorm naar dit evenement uitzien. Oude en jonge bekenden uit de omgeving die je soms een jaar lang niet ziet, komen op dit popfestijn af. En alleen daarom al is het een feest der herkenning! Sunsation beantwoordt dan ook altijd het ultieme voorjaarsgevoel. Of zou dit door de al dan niet schaarsgeklede dames komen? Daar mag wat mij betreft best een Middelstum TV camera op in zoemen hoor, niets mis mee.
Vroeger was er bij mij zelfs sprake van een after feesttent dip. Vooral zo’n eerste maandag na twee week flink doorzetten moest ik van vaak van ver komen. Wat een leegte dan hè. Maar goed, we zitten nu eerst in de voorpretfase, laten we daar alsjeblieft nog even van gaan genieten!
Over leegte gesproken, zo’n gevoel bekruipt je ook als je nu naar Huizinge fietst of naar Westerwijtwerd via de Boerdamsterweg. Vroeger stonden aan beide zijden van de weg van die mooie bomen maar nu zijn het kale vlakten, jammer. Daar zou het Team zo maar een itempje aan kunnen wijden? Over het nut en de zin van deze kaalheid. Of is de reden dat je nu nog meer kunt genieten van al die mooie vergezichten? Of hebben we hierdoor een beter zicht op het windmolenpark van de Eemshaven. Juist ja, die haven die we binnenkort annexeren binnen onze gemeente Eemsdelta!
Gelukkig hebben wij het Middelstummer bos nog inclusief mooie vijvers. Afijn, Middelstum-info maakt zelfs van iets ongemakkelijks zoals het overhoop halen van onze centrumwegen nog een interessant item inclusief aloude vondsten die oude tijden weer laten herbeleven.
Nog zo’n Middelstum-info item is de vrijwilliger die in het zonnetje gezet wordt. En daar ik vorige week Ronnie Medema’s naam nog door het slijk hielp door over zijn kans voor open doel te reppen kan ik hem nu weer mooi een veer in zijn kont steken. Want op een door Randy Bolhuis gemaakte foto zagen we Medema eigenhandig met een trekkertje + roller het veld vlak slepen. Wat een enorme toewijding is dit toch, of is dit nu de ultieme uitvoering van het honger naar de bal gevoel? Helaas heeft het niet mogen baten want alle thuiswedstrijden werden afgelast.
Niet getreurd, dit gegeven leverde extra handjes op voor de grootste vrijwilligersactie van ons land, Nederland doet. Tot mijn schrik zag ik mijn ploeggenoten van het vierde elftal Haijo Bouma en Bé Schollema druk in de weer met zand scheppen en tegels sjouwen bij het zwembad. Het tegelpad rondom het zwembad diende herlegd te worden en tevens werd de kiosk grondig schoon gemaakt.
Ik had net te horen gekregen dat onze uitwedstrijd tegen VVSV 4 uit Zoutkamp gewoon door zou gaan. En dus maande ik mijn ploeggenoten tot kalmte zodat niet alle kruit reeds voor deze klassieker verschoten zou zijn. Gelukkig kwam op dat moment net Margreet Smit met twee pannen overheerlijke snert aan zetten. Genoeg reden dus voor de mannen om de schop even terzijde te leggen en de aanval te openen op dit gerecht die ook uitstekend paste bij de winterse weersomstandigheden.
En dat terwijl onze poes Snoes ’s morgens nog belaagd werd door 4 a 5 krolse katers. Hun jammergeklaag ging door merg en been en Snoes wist niet hoe snel ze binnen moest komen toen ik de achterdeur voor haar opende.
Ik heb haar ook wel eens de omgekeerde weg in dergelijke toestand zien bewandelen. Binnen drie seconden viel ze toen ten prooi aan een kater die haar vol van achteren attaqueerde. De gevolgen hiervan lopen nu rond in Hoogezand en in de Hippolytuslaan waar Eling en Marloes nog alle dagen genieten van kater Vato. Hier zou je toch weer de lentekriebels van moeten krijgen.
De wedstrijd tegen VVSV 4 werd een gedenkwaardige. Allereerst kregen we te horen dat dit het laatste seizoen is dat VVSV hun seniorenwedstrijden in Zoutkamp speelt (wordt vanaf volgend seizoen Ulrum). Nooit meer een wedstrijd dus voor ons in dit prachtig vissersdorp waar menigeen zo veel mooie herinneringen heeft liggen. Even later kwamen we tot de schrijnende conclusie dat we onze shirts vergeten waren. Ook dat nog….. Gelukkig leverde een telefoontje naar de kantine direct twee vrijwilligers op die ons onze tenues per expres bezorgden. Daarna werd ik in mijn rol als grijze muis van het elftal belaagd door een dode grijze muis die Haijo Bouma zo maar uit zijn voetbalschoen haalde. Waar hij die vandaar getoverd heeft zal wel altijd het geheim van Zoutkamp blijven. Gelukkig speelden we deze nare ervaringen middels een krachtige 2-8 overwinning van ons af.
Na nog één keer een blik geworpen te hebben op het sportpark, garnalenbedrijf Heiploeg en de vissers van Zoutkamp vlogen we weer naar ons eigen warme café aan de haven, gelegen dichtbij het opgeknapte zwembad, de kantine! Onder het genot van een fris biertje werden de ervaringen van deze Nederland Doet Dag nog even geëvalueerd. Eind goed al goed derhalve….