Peter, je bent de eigenaar van Disco-n-action. Kun je iets meer over je onderneming vertellen?
Met Disco-n-Action richt ik mij op de markt van Licht, Geluid en Entertainment. De werkzaamheden zijn dan ook heel divers. Het zijn niet alleen bruiloften, bedrijfsfeesten, of entertainment in de horeca, maar ook was ik bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het licht en geluid tijdens het jubileumfeest van Visclub de Witte Dobber, de verlichting tijdens Sterren Stralen van Concordia, en het verlichten van de kerktoren tijdens de Lichtweek.Iedere opdracht is een opdracht op zich. Een bruiloft bijvoorbeeld wordt altijd met het bruidspaar thuis voorbesproken. Zo weet ik precies wat het bruidspaar van mij verwacht, wat de muzikale voorkeuren zijn, en wat ze absoluut niet willen horen. Dit doe ik bij de bruidsparen thuis, zodat ik een zo compleet mogelijk beeld van ze kan krijgen. Voor overige projecten is het altijd weer een uitdaging om binnen het budget, wat meestal vastligt, een zo compleet mogelijke show te kunnen leveren. Gelukkig werk ik samen met een aantal bedrijven, zodat binnen elk budget altijd wel mogelijkheden zijn.
Die samenwerking is voor mij erg belangrijk. Niet alleen voor het inhuren van apparatuur, maar ook voor Back Up, een overlegorgaan, een partner om te sparren, om op die manier tot een goed product te komen!
Vroeger was je een beetje een horeca-tycoon toch?
Nou, horeca-tycoon is misschien een beetje teveel van het goede, maar inderdaad. Dat was me een tijd! Het dorpshuis in Leermens, de Boshal in Loppersum, Moonlight in Middelstum, en de kroeg met cafetaria in Scharmer.
Het was een dynamische tijd. Een tijd ook dat ik mijn bed nauwelijks zag. Het gebeurde regelmatig dat ik nachten moest overslaan. Dat het lichamelijk erg zwaar was moge duidelijk zijn. Maar ik had het allemaal voor geen goud willen missen. Ik ben wel ontzettend blij dat ik nu ook gewoon een privé leven kan hebben!
In Middelstum en omstreken was je vroeger heel bekend als uitbater van Discotheek Moonlight, een mooie tijd?Nog bijna dagelijks denk ik terug aan deze periode! Wat een mooie tijd was dat! De laatste tijd plaatst sieme.nl weer regelmatig foto’s uit die tijd op facebook. Dat is op en top genieten!
Op het moment van overname was het redelijk onrustig. De gemeente had maatregelen genomen omdat er nogal eens incidenten plaatsvonden in en rond de discotheek. De eerste paar maanden heb ik voornamelijk gebruikt om wat meer structuur aan te brengen. Een zero tolerance beleid werd ingevoerd. Overtreders van de fatsoensnormen en huisregels werden consequent bestraft met een toegangsverbod. Aan tientallen bezoekers werd een permanent of tijdelijk toegangsverbod opgelegd. Niet omdat het leuk was maar omdat het moest. En omdat ze het er zelf naar gemaakt hadden.
Daarna kon de wederopbouw en het grote genieten beginnen! De ontdekking van de zangtalenten van Marcel Mulder, de optredens van bijvoorbeeld Jannes, K-Liber, Party Animals, Brainpower en Starkoo. Ze staan allemaal nog in het geheugen gegrift!
Niet voor niks dat er nog vaak gevraagd wordt naar een Moonlight Reunie. Ik heb er al dikwijls aan gedacht, maar wat mij betreft komt die er niet. Iedereen heeft zo zijn eigen herinneringen, en die zijn in de loop der jaren alleen maar mooier en rooskleuriger geworden. Verder werd de Moonlight sfeer bepaald door het gebouw waarin het gevestigd was. Die sfeer tref je helaas in geen ander gebouw aan. Ook niet in de oude Moonlight waar de zaal verbouwd is tot repetitieruimte van de muziekvereniging.
Wat was het hoogtepunt uit je horecatijd?Het hoogtepunt was toch wel de Moonlight periode. Niet alleen tijdens de Exploitatie, maar ook nu nog. Er zijn zoveel mensen die daar ontzettend goede herinneringen aan hebben! Ik weet bijna zeker dat er ook over 25 jaar nog over wordt gesproken
Wat was het dieptepunt uit je horecatijd?
Het dieptepunt kan ik redelijk precies aangeven. 4 april 2007, rond 16.45 uur… In volle vaart boorde ik de neus van mijn Fiat Marea achterin een witte stationcar. Had de auto nooit zien stilstaan… Vermoeidheid had zich van mij meester gemaakt met alle ellende van dien. Met toeters en bellen afgevoerd naar het ziekenhuis en een langdurige revalidatie was het gevolg.
Na de revalidatie heb ik eigenlijk mijn draai nooit weer helemaal kunnen vinden in de horeca. Ik was er wel een beetje klaar mee. Ik heb het ongeluk gezien als een waarschuwing: als ik mijn leven niet anders zou inrichten, zou het nog wel eens slechter kunnen aflopen!
Volgens mij ben je begonnen op de hotelschool, toch niet echt jouw ding?
Ik heb inderdaad de Middelbare Hotelschool in Groningen gedaan. Ik ben daar op management niveau opgeleid. De opleiding was heel divers. Niet alleen talen, economie, recht, en marketing maar ook een stuk praktijk, leren begeleiden en een ondernemingsplan schrijven. En, niet te vergeten, de mogelijkheid tot stagelopen in het buitenland! Verder sprak de eigen verantwoordelijkheid, maar ook de manier van omgang, de discipline en de volwassen benadering mij erg aan. Daarnaast was er genoeg ruimte om ook te ‘ontspannen’.
De hotelschool was in mijn tijd nog een zelfstandig onderdeel binnen de School voor Commercieel Onderwijs. En de school had naar schatting in totaal iets van 250 tot 300 leerlingen, denk ik zo. Mooi klein! Inmiddels is de opleiding opgeslokt door het veel grotere Noorderpoortcollege.
De internationale stage was wel een hele openbaring. Tot die tijd was ik nog nooit lang uit het zicht geweest van de Middelstummer Kerktoren. En dan word je door je ouders en broertje Eling naar het Duitse Hamburg gebracht om een half jaar stage te lopen in het Novotel Hamburg City Süd. Broertje Eling was mee omdat hij in de veronderstelling leefde dat je op iedere hoek van een Duitse straat vuurwerk kon kopen….
Het internet stond toentertijd nog in de kinderschoenen. Skypen, whatsappen, mailen: het was nog geen gemeengoed. Om een mailtje te kunnen sturen moest ik naar een groot warenhuis waar ik voor 5 mark per half uur kon internetten.
Tja, dat is nu niet meer voor te stellen, maar toen ging dat zo. Helemaal alleen in een grote onbekende stad, in een groot hotel, met allemaal grote mensen. Na het laatste avondmaal dat we genuttigd hebben in het hotel vertrokken mijn ouders en Eling weer richting Nederland. Ik zwaaide ze uit en keek ze na, tot ik de achterlichten van de Fiat Tempra niet meer kon zien. Ik draaide me om, keek naar het hotel en zei tegen mezelf: hier moet je het een half jaar uithouden Peter. Nou en dat is gelukt! Wat een prachtige tijd was dat!
Je komt uit een hele muzikale familie, zelf ook nog actief geweest in Concordia?
Tja, toentertijd waren mijn ouders lid van Concordia, net als mijn oudere zus Alyke en later ook mijn jongere zus Margriet maar ook ooms en tantes van mij en neven en nichten. Het was dus logisch dat ook ik actief lid werd van Concordia. Maar ik wilde dan niet op een blaasinstrument spelen maar op de trommel. Het oefenen was niet zo aan mij besteed. Ik was liever met andere dingen bezig. Met hangen en wurgen mijn diploma’s gehaald en uiteindelijk heb ik het nog weten te schoppen tot vice wereldkampioen triangelspelen op het Wereld Muziek Concours in Kerkrade!
De gezelligheid op de repetitieavonden vond ik geweldig! Lachen, gieren brullen. Eling was bij ons de enige die nooit lid is geweest van Concordia. Iets dat niet onopgemerkt is gebleven door de Tros. Op een goede dag werden er dan ook opnames gemaakt voor het programma Koppen Dicht….
Ik zie je regelmatig draaien tijdens kinderdisco’s, ben je een beetje een kindervriend?
Als zoon van Meester Zuidhof en Juf Tjitske denk ik dat ik wel iets van hun gave heb meegekregen. De manier waarop ze met kinderen omgaan is bewonderenswaardig. Kinderdisco’s zijn ontzettend leuk, maar ook vreselijk zwaar om te doen! Vooral de echte kinderdisco’s met kinderen tot een jaar of 8. Die zijn lekker ongeremd en doen ongegeneerd mee. Eigenlijk doen die net zo als hun ouders een paar uur later met een paar borreltjes op…. Vanaf een jaar of 8 beginnen ze toch al wat schaamte te krijgen. De muziekkeuze verandert dan ook. Moesten wij het vroeger doen met een half uurtje top40 op TV, tegenwoordig hebben ze de muziek via Youtube al vroeg binnen handbereik.
Ik ben gek op mijn neefje en nichtjes. Prachtig om eens een paar uurtjes op te passen. Dus ja, ik ben volgens mij wel een kindervriend!
Vroeger was je een enorm stapwonder die bijna geen slaap nodig had, is dit nog steeds zo?
Nee. Helaas. Ik heb altijd gedacht dat de gevolgen van het ouder worden aan mij voorbij zouden gaan. Ik had een beetje het beeld van de eeuwige jeugd voor me. Maar, helaas, ook ik moest er aan geloven. Na een avondje stappen moet ik steeds langer bijkomen. In januari 2012 kwam bij mij het besef dat ik niet zo nodig meer op stap hoefde. En bedacht ik me ook dat ik het er niet meer voor over had om na een avond stappen de volgende dag erg brak te zijn. Toen ik in juni 2012 nog eens in de stad beland ben en om 9 uur de volgende morgen twee keer gebeld werd en ik twee keer opgenomen heb maar tot nu toe nog niet weet wat er toen besproken is was voor mij de maat vol!
Je zult mij dus niet zo snel meer tegenkomen met een verfijnde twisterblik in de ogen of in de Heeee Hooooo van Links naar Rechts Shooters! En, daar komt bij, ik heb de kunstjes in de stad ook wel gezien inmiddels. Ik kies tegenwoordig dus liever voor een avondje in de stadsschouwburg, een restaurantje of een theater. Of een paar dagen verblijven in het buitenland!
Zie je jezelf als een levensgenieter, die alles uit het leven wil halen?
Ja, ik zie mezelf zeker als een levensgenieter! Het leven verdient het ook om er uit te halen wat er in zit! Terugkijkend op de afgelopen 33 jaar kan ik niet anders dan de conclusie trekken dat het mij gegeven is om ontzettend veel leuke dingen mee te maken!
Je was altijd een hartstochtelijk roker maar ik las dat je wilde stoppen. Lukt dit een beetje?Ik was inderdaad redelijk verknocht aan mijn pakjes Camel! Ik zit nu in de derde week zonder sigaretten en het bevalt me uitstekend. De schreeuw van mijn lichaam om een nicotine injectie wordt met de dag minder! En ik heb al een redelijke invulling gevonden voor de gewoonte sigaretten!
De voordelen die je hebt als je stopt met roken zijn groot! ’s Ochtends word ik een stuk fitter wakker, het hoesten is veel minder, de longen hebben geen inhalaties van medicijnen meer nodig. De stress van: oei, ik heb nog een paar sigaretten, red ik het daar wel mee, is weg! Ik ruik ineens weer veel meer en het eten smaakt me beter. Kortom: ik zie duidelijk de voordelen.
Ander bijkomend voordeel is dat ik nu wekelijks een bedrag in mijn spaarpot stop ter hoogte van het bedrag dat ik anders zou verroken. Daarmee maak ik het voor mezelf heel tastbaar wat ik anders de lucht in had geslingerd. Dus dat is ook een hele goede motivatie! Daarnaast was het mijn huisarts die ervoor gezorgd heeft dat ik het licht ben gaan zien! Na drie prednisolon kuren was het mooi geweest!
Nog (nieuwe) plannen voor de nabije toekomst?
Nou nieuwe plannen zijn er altijd. Zowel zakelijk als privé! Laat ik het erop houden, dat de ingeslagen wegen verder bewandeld gaan worden de komende tijd!
Zou je nog weer voor een baas willen werken of vind je het prima zo?
Nog dagelijks denk ik terug aan de tijd dat ik bij De Telefoongids werkte! Wat was dat gezellig! Ik vond dat een heerlijke tijd. Eindelijk had ik collega’s. Mensen waarmee ik successen kon vieren maar ook mensen waarmee ik teleurstellingen moest verwerken. Het mooiste van het weekend bleek uiteindelijk de maandagmorgen te zijn. Lekker bij de koffieautomaat staan om de verhalen van het weekend te vertellen! Heerlijk ook dat de meeste zaken voor je geregeld worden!
Maar goed. De tijden op de arbeidsmarkt zijn veranderd. Het is knap lastig geworden om een baan te vinden en te krijgen. Zeker in de regio waarin we wonen. Soms denk ik wel eens: wat lijkt me dat toch lekker. Gewoon net als iedereen 36-40 uur van maandag tot en met vrijdag werken. ’s Weekends gewoon lekker vrij zodat er ook weer eens tijd is voor een borrel in Vita. Misschien dat dat er ooit wel weer van komt!
Wil je verder nog iets kwijt?
Mijn bankstel en eethoek! Halverwege maart komen de nieuwe meubels dus dan moet het oude er uit zijn!