‘Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt’. Nee, in dit geval geen citaat van broer Wiebrand maar natuurlijk van de legendarische John Lennon, ook bezongen in een nummer van Acda en de Munnik. Tot drie jaar geleden verliep mijn leventje volgens vaste, al jarenlang bewandelde paden. Door de week alle dagen met de fiets naar het werk bij Vast Bakeries, in het weekend een beetje voetballen en uitgaan. En dat beviel goed wat dat betreft. Ik houd niet zo van grote veranderingen, ben meer van de sleur dan dat ik altijd op zoek ben naar nieuwe uitdagingen en andere avonturen.
Toch heb je dan ook wel eens het gevoel dat je wat mist. Dat zal ook wel mens eigen zijn. En buurman zijn gras is altijd groener zeggen ze. Dat laatste is bij ons lastig want wij hebben een doorlopend grasveldje maar dit terzijde. Toen was daar opeens Miranda. Het vrijgezellenleventje werd rap ingeleverd, het klinisch wit gespackte huis behoorlijk opgepimpt. Twee dochters, een hond, twee poezen en nog wat pluimvee maakten het plaatje compleet. Weg vrijheid, maar ook weg sleur want er gebeurt altijd wel wat…..
Op de arbeidsmarkt is het ook onrustig en hectisch merkte ik. Een vast contract is vast totdat er gereorganiseerd moet worden. En dan sta je soms maar zo op straat. In een optimistische bui zou je dit natuurlijk ook een tijd vol met nieuwe kansen en uitdagingen kunnen noemen. De tijd om nieuwe ervaringen op te doen. Misschien was ik anders wel tot aan mijn pensioen vastgeroest geweest aan Vast Bakeries.
Maar zoals eerder gememoreerd ben ik toch eigenlijk niet zo van de veranderingen. Maar wel heb ik mijn CV nu op weten te waarderen met een hoofdstuk notariskantoor en zoutwinningbedrijf.
Daar kan ook een hoofdstuk sociale werkvoorziening in staan maar dit moet ik nog een plaatsje geven denk ik. Na drie weken vroeg mijn directe chef of ik even tijd had en even later bleek ik weer zeeën van tijd te hebben daar mijn proeftijd niet verlengd werd. Even dacht ik dat Andre een geintje maakte want dat deed hij wel vaker maar in dit geval lachte hij er niet bij. ‘Wel heelhuids thuis komen’, merkte hij nog bezorgd op en dat advies nam ik ter harte…. Geluk kan je enkel groeien als je ook het droeve voelt….
Dit was natuurlijk een ideaal moment om weg te zakken in een diepe depressie. De tijd van het jaar was daar ook naar, met van die lange (of eigenlijk korte) donkere dagen voor kerst. Maar gelukkig is er dan een thuisfront die je op weet te beuren en zelfs net dat beslissende zetje geeft in de richting die je eigenlijk altijd al wel had willen bewandelen maar waar het door tijdgebrek en een gebrek aan durf nooit van is gekomen. Maar misschien breekt mijn nood in dit geval wel wetten….
Op maandagavond 3 december en aansluitende nacht kwamen vele ideeën bij elkaar en dankzij creatieve steun van mijn buurvrouw is de website ‘Bert Koster – tekstschrijver’ ontstaan. En tot mijn grote blijdschap heb ik hier via het gastenboek, Facebook, Twitter en persoonlijke reacties in mijn directe leefomgeving heel veel positieve reacties op gekregen. En daar ben ik natuurlijk heel blij mee maar met complimenten krijgen kun je nog geen brood verdienen. Maar het doet je wel goed en het bewijst maar weer eens de stelling dat een kleine moeite vaak een groot plezier teweeg kan brengen. Eigenlijk doen we dat veel te weinig, complimenten geven, maar hier kan ik alleen al wel weer een column over schrijven dus dat doen we een volgende keer.
‘Soms moet je je bukken om het geluk te plukken’. Deze tegelwijsheid las ik vanmorgen in een inderdaad enigszins gebukte toestand en ik besloot om deze mooie zin als begin van de ‘hoe nu verder’ alinea aan te wenden. Want van mijn geldschieter (het UWV) krijg ik een proefperiode om uit te zoeken of er met de site en met het schrijven van teksten een inkomen valt te generen. Acquisitie plegen heet dat geloof ik met een mooie term: klanten en opdrachten werven. Wat dat betreft kwam de hulp van Middelstum-info (die in de persoon van Jannes Klaassen een heel mooi artikel aan de site heeft gewijd!) als geroepen….. En de prachtige kop ‘Ik heb verhaaltjes in het hoofd’ dekt eigenlijk helemaal de lading en is altijd nog beter dan stemmen in je hoofd. En het klopt wel, vaak denk ik in verhalen. Als ik wat zie op televisie, of ik hoor iets over een onderwerp of ik hoor een mooie uitspraak dan vertaalt zich dat vaak direct al in een soort van column in mijn hoofd….
Maar ik ga dus ‘de boer op’ met de site. En daar zie ik aan de ene kant best wel tegen op want ik ben doorgaans niet echt een type die zichzelf graag verkoopt en de kans bestaat natuurlijk dat je al in een vroeg stadium van de onderzoeksfase tot de conclusie komt dat het op niets uitloopt. Maar dan komt natuurlijk weer de aloude dooddoener om de hoek kijken: ‘Niet geschoten is altijd mis’. Of een Cruyffiaanse uitspraak: ‘Om te kunnen scoren moet je op doel schieten’. En aan de andere kant zie ik ook wel mogelijkheden om met bepaalde bedrijven tot een mooie synergie te komen. Voor een bepaald bedrag kan de naam van het bedrijf verbonden worden aan de site en als bijkomende service kan en wil ik heel graag teksten aandragen ter promotie van het bedrijf en hun (nieuwe) producten en/of bepaalde aanbiedingen dan wel specifieke gebeurtenissen als open dagen, promotiedagen enz. enz..
De ideeën zijn er, zo is te lezen, nu nog de praktische uitvoering. Ook enigszins duimen draaien dus en ik hoop wat dat betreft dat jullie met mij mee willen draaien. We zullen zien of in 2013 het credo ‘Live your dream’ verder tot ontplooiing kan komen….. Fingers crossed en binnenkort misschien een verslag op deze site met de eerste ervaringen en indrukken in het kader van ‘We gaan de boer op met Bert Koster – tekstschrijver’ (of eigenlijk Tussen hoop en vrees, deel II)!