(Uit ‘Eigen deeg’ het personeelsblaadje van Vast Banket, juli 2005)
De werkzaamheden van… Bert Koster
In opdracht van onze gehaktballen- en overige P.P.-artikelen specialist Rudy Blik dien ik een stukje te schrijven voor ons lijfblad. Op de publicatieborden las ik dat er deze keer een extra dik “van eigen deeg” verwacht werd. Derhalve neem ik de lezer mee terug naar 27 juni 1988, de maandag nadat het Nederlands elftal Europees kampioen werd. De week ervoor had ik via het informele circuit aan Jan V. gevraagd of er nog wat werk voor mij was binnen deze firma want als scholier verging je toen natuurlijk van de vrije tijd.
En waarachtig de maandag na alle feestelijkheden werd ik om 08.00 uit bed gebeld en kon ik mij melden bij de toen al grootste werkgever uit onze gemeente. Ik weet zelfs mijn eerste opdracht nog want ik moest een lege emmer naar het washok brengen maar ik liep inmiddels al in het magazijn te krabben toen Joop Smit mij weer op het rechte pad hielp. Ja, ook toen was Vast Banket al groot. Gelukkig krijgen nieuwe medewerkers nu een gedegen rondleiding voordat ze in de fabriek losgelaten worden?!
Ook in 1988 was men al druk bezig met de creme-eierkoekjes, alleen ging het creme-spuiten toen wel machinaal met dezelfde machine die ook nu verstek laat gaan. Maar hier stonden we dan ook met 4 man omheen met allerlei doekjes om het creme van die plaatsen te verwijderen waar het niet hoorde. Ja, sommige dingen blijven je achtervolgen.
Ook in de jaren er na mocht ik blijven en in de vakanties en op de vrijdagen hielp ik dan mee in de productie en met het schoonmaken van de koelruimte en bakkerij. In 1995 kon ik hier mijn afstudeeropdracht doen voor de studie bedrijfskunde. Het ging om een aanzet tot een bedrijf milieu plan. Daarna scheiden onze wegen zich helaas want The Royal Dutch Army zag in mij een geschikte persoon om de laatste lichting dienstplichtigen mee vol te maken. Maar in april belde de (nu) algemeen directeur al weer met de vraag of ik al werk gevonden had en vanaf dat moment was dat dus zo.
Eerst weer in de productie (vooral in de eierkoeken en kokoskransensfeer), later meer in de combi met kantoorwerkzaamheden op het gebied van kwaliteit en HACCP. Hierbij volgde een risico-inventarisatie wat betreft veiligheid en welzijn (of te wel het arbo-gebeuren) en tussendoor ook wat werkzaamheden voor de vergunning aanvraag voor het nieuwe pand. Een afwisselende functie dus.
Daarna in 2001 full-time richting kantoor gegaan als medewerker bedrijfsbureau onder leiding van Jan Krijgsheld en met Formule 1 deskundige Henk Poelman als naaste collega. Eerst gesetteld onder het compressorhokje vlakbij de bakkerij (het monotone gebrom klonk ons niet echt als muziek in de oren) daarna overgetransfereerd naar boven.
Op dit moment zijn mijn werkzaamheden (volgens de eerder genoemde Formule l deskundige ben ik nu zo klaar met mijn verhaal):
Tevens blijk ik yoga-lessen te kunnen geven maar hierin moet ik mij ook zelf eens verdiepen. Liever spiegel ik mij om het ziekteverzuim naar beneden te krijgen aan mijn afdelingsgenoot Mulder die zich ‘s morgens eerst ziek meldde maar na 3 uur inactiviteit weer opdraafde omdat hij zich al weer wat beter voelde. Dit leverde hem een eervolle vermelding op in de rubriek werknemer van de maand januari.
Verder deel ik nog de kamer met onze jonge opa Peter die ik als systeembeheerder natuurlijk graag te vriend hou (hetzelfde geldt natuurlijk ook voor Rudy die mijn salaris overmaakt). Inmiddels heb ik dus alweer bijna 17 “dienstjaren” binnen de firma op de teller staan maar toch moet ik nog tot 2010 wachten op de zilveren klutser. Ooit hoop ik deze nog eens in ontvangst te mogen nemen…. (En dat is achteraf gezien net gelukt!)