‘Hoe mooi is het dat ik hen nu mag bijstaan in hun dagelijkse dingen. Met ze in gesprek kan gaan over de dingen die ze hebben meegemaakt, zonder oordeel, zonder terug te schrikken. Hoe bijzonder is het dat je een klein onderdeel mag zijn van hun reis. Dat ik een klein stukje mag meelopen op weg naar hun herstel.’ Was getekend, Miranda Koster!
Miranda Koster
