Kunt u zich heel kort even voorstellen?
Mijn volledige naam luidt kort en bondig Pier Prins. Ik ben geboren op 15 augustus 1959 in Westerwijtwerd. Als kind nummer vier van een melkveehouderijgezin. Ik heb twee oudere broers en een zuster, allen in (de buurt van) Middelstum wonend.
Ik heb vooral in mijn jongere levensjaren de nodige verhuizingen meegemaakt. Zeven in totaal maar allemaal binnen een straal van drie kilometer. Ik ben geboren aan de Halteweg maar toen onze boerderij afbrandde volgden noodgedwongen verhuizingen naar Fraamklap en de Halteweg richting het spoor. De afgebrande boerderij aan de Halteweg werd opnieuw opgebouwd waardoor we hier als gezin terug konden keren.
Ik heb ook nog aan de Dorpsweg 34 gewoond. Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik echter aan de Heemweg gewoond, op de boerderij waarin ik nu nog in de maatschap zit, samen met mijn oudste dochter. Zelf wonen we inmiddels al weer vijf jaar met veel plezier aan de Ticheldobbe, de nieuwste nieuwbouwwijk van Middelstum, dat langzaam maar zeker ‘volstroomt’.
Wat is uw burgerlijke staat?
Ik ben getrouwd met Joke en trotse vader én opa van drie kinderen en drie kleinkinderen.
Wat is uw voormalig beroep?
Na de lagere school, ben ik naar de MAVO in Middelstum gegaan. Van jongs af aan was ik natuurlijk al actief op de boerderij. Dat begon op vijf, zesjarige leeftijd met het voeren van de kalfjes en breidde zich in de loop der jaren qua werkzaamheden steeds verder uit. Dat ik de agrarische kant op zou gaan, was op zich niet zo verwonderlijk alhoewel het bedrijfsleven zeker trok. Op mijn 18e werd ik samen met mijn broer in de maatschap van mijn ouders opgenomen. Dat had ook te maken met de gezondheidstoestand van mijn vader. Gelukkig heb ik de Middelbare Agrarische School in Groningen nog af kunnen ronden.
In de begin negentiger jaren ben ik als zelfstandig melkveehouder doorgegaan aan de Heemweg. Het bedrijf breidde zich in de loop der jaren gefaseerd verder uit. Melkveehouder zijn is een heel mooi vak maar ik heb altijd de behoefte gehad om er op bestuurlijk niveau dingen naast te doen. Dat begon in het schoolbestuur van de lagere school wat behoorlijk wat vrije tijd opslokte. Daarna werd ik actief voor de zuivelbranche en de Land- en Tuinbouworganisatie voor de tak melkveehouderij. Automatisering was destijds een grote hobby van mij en als zelfstandige bracht ik mijn kennis over aan collega’s door de installatie van management- en boekhoudprogramma’s. Zo waren de dagen mooi gevuld.
Vanaf de eeuwwisseling werd ik ook politiek actief. Afkomstig uit een christelijk nest was mijn keuze voor het CDA een logische, ik kon en kan mij ook heel goed vinden in de uitgangspunten van deze partij. In 2002 ben ik bestuursvoorzitter geworden en in 2006 fractievoorzitter. Voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2010 was ik lijsttrekker en beoogd wethouder en in dat jaar ben ik ook daadwerkelijk wethouder geworden van de gemeente Loppersum.
De politiek heeft altijd wel mijn interesse gehad, in het begin vooral de landelijke politiek. Ik weet nog heel goed dat ik in mijn middelbare schooltijd alle ministeries en de bijbehorende ministers wel uit mijn hoofd wist. Ik volgde de nieuwsuitzendingen dan ook op de voet. In 2000 werd die interesse meer regionaal wat uiteindelijk in 2010 uitdraaide in de combi melkveehouder/wethouder. Een soms net zo’n lastige als ook mooie combinatie. Op het land en met de koeien bezig zijn, werkte vaak ontspannend maar was bij piekbelastingen ook wel eens lastig te combineren. Ik ben nog steeds in de maatschap betrokken maar lang niet meer zo intensief als in het begin.
Al met al heb ik tien jaar wethouder van de gemeente Loppersum mogen zijn. Door de herindelingverkiezingen komt hier binnenkort een eind aan. In die tien jaar zijn er gelukkig veel zaken aangepakt. In het begin van mijn wethouderschap was Loppersum een artikel 12 gemeente. Dat had als voordeel dat er de nodige landelijke gelden vrijkwamen om heel veel zaken aan te pakken.
Vroeger werd er bijvoorbeeld wel eens gekscherend gezegd dat je qua wegen precies kon zien dat je de gemeente Loppersum binnenreed, tegenwoordig is dat eerder andersom. Het mooie is dat veel van de voorzieningen waarvan het voortbestaan werd gevreesd, behouden zijn gebleven. Om hier een steentje aan bijgedragen te hebben, beschouw ik als een hoogtepunt. Waarbij ik direct wil benoemen dat je als wethouder slechts een radertje in het geheel bent.
Een andere rode draad binnen het wethouderschap is het aardbevingsdossier. Doordat we de gewenste snelheid om zaken aan te pakken maar niet kunnen realiseren is dit toch wel een hoofdpijndossier gebleken. Zeker gezien de langdurige onzekerheid waaraan onze inwoners blootgesteld zijn. Ik had hierin graag grotere stappen gezien.
Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?
Uit het feit dat ik mij bestuurlijk beschikbaar gesteld heb voor de nieuwe gemeente Eemsdelta blijkt wel dat ik mij met mijn pensioen helemaal nog niet bezighoud. Meebouwen en helpen aan de realisering van een mooie nieuwe gemeente des te meer. Een enorme uitdaging en daarbij ook nog eens een heel spannende tijd waarvan het verloop uitermate onzeker is. Het woord is immers aan de kiezer en de verkiezingsuitslag bepaalt ook grotendeels het verdere vervolg van mijn loopbaan.
Waarbij ik direct vaststel dat ik nog helemaal niet met een mogelijke plan B bezig ben. Dat vind ik ook niet kloppen. De focus ligt nadrukkelijk op het klaarstomen van de gemeente Loppersum voor de nieuwe Eemsdelta-gemeente. Daarnaast moet er natuurlijk campagne gevoerd worden hoewel dat in deze coronatijd al een uitdaging op zich is. Mocht het wethouderschap niet in beeld komen dan is daar natuurlijk nog de functie van raadslid. Maar dat is geen volledige baan dus mocht het zo ver komen dan ben ik naast raadslid ook werkzoekend….
Vervelen doe ik mij gelukkig nooit. Vroeger was hardlopen mijn passie met een voorkeur voor tien-kilometerloopjes. Ik heb één keer toevallig een halve marathon gerend maar dat kwam doordat degene met wie ik liep voor drie in plaats van twee rondjes ging. Het leverde uiteindelijk ook nog een mooie tijd op. Naast hardlopen mocht ik vroeger ook graag op de schaatsen staan. Inmiddels zijn deze sporten ingeruild voor het wandelen en fietsen.
Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?
De geboorte van de kinderen en kleinkinderen. Dat zijn toch heel bijzondere ervaringen. Hetzelfde geldt voor het wethouderschap. Een periode waarop ik nu al met veel plezier terugkijk en een mooie bekroning van een geleidelijke bestuurlijke opbouw.
En de dieptepunten?
Het verlies van dierbaren. Iets waar iedereen zich wel in kan herkennen.
Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?
Het wethouder zijn kost vaak meer tijd dan een fulltime baan. Maar dat weet je van te voren dus dat is geen enkel probleem. Als er wat belangrijks speelt, dan moet je er staan. Voor een wethouder geldt dat 24/7. Maar het kan ook om leuke dingen gaan hoor. Wanneer je bijvoorbeeld bij iemand lang mag die honderd jaar is geworden of bij mensen die heel lang met elkaar getrouwd zijn. Dat is altijd weer een feestje en mooi om te mogen doen.
Zo mocht ik bijvoorbeeld op het 60-jarig huwelijksfeest van je ouders langskomen. Voor mij extra speciaal want je vader bracht vroeger boodschappen bij ons thuis en ik heb tien jaar bij jouw broer Wiebrand in de klas gezeten. En het feest was in Westerwijtwerd, voor mij een soort van thuiswedstrijd dus.
Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?
Joke en ik hebben al een paar mooie reizen mogen maken. Ik zou graag nog wat meer van de wereld willen zien.
Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?
Het leven blijft een leerschool. Maar terugkijkend ben ik tevreden over hoe het leven zich heeft ontvouwd. Sommige keuzes werden ook ingegeven door de omstandigheden op dat moment en daar heb je dan mee te dealen.
Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?
Noteer gerust een acht, zie ook de vorige vraag. Dat is voor mijn begrippen een hoog cijfer.
Wilt u verder nog iets kwijt?
Voor mij is het begrip motivatie heel belangrijk. Dat is vaak de sleutel tot een goed resultaat. Ik snap dat ik hier best wat CDA-verkiezingsslogans mag spuien maar dat doe ik niet want ik wil met twee andere zaken afsluiten. Allereerst hoop ik dat we met elkaar goed en gezond door de coronacrisis komen. En tot slot bovenal de oproep voor de inwoners van de DAL-gemeenten om op 18 november gebruik te maken van hun stemrecht!