‘Yes!! We mogen dinsdagavond nog een wedstrijd voetballen’. Dat was nou niet de eerste reactie van mij toen ik hoorde dat de amateursport in de ban ging per woensdag. Gezien de ervaringen van de zaterdagwedstrijd tegen De Heracliden was ik niet heel erg enthousiast. Afgelopen zondag sijpelden de eerste berichten al via diverse media binnen. De amateursporten zouden onderdeel zijn van de nieuwe maatregelen van het kabinet. Volgens de geruchtenstroom zouden volwassenen niet meer in groepsverband mogen sporten.
Aangezien voetbal een groepsgebeuren is, was de optelsom snel gemaakt. Aankomende dinsdag zou onze vriend Rutte bekend gaan maken dat we niet meer in competitieverband mogen voetballen. Een tijdelijke competitiestop. Maar hoe zit dat dan met de wedstrijd van aankomende dinsdag dacht ik meteen. Op dezelfde dag dat Rutte de maatregelen bekend zou maken, moesten wij (FC LEO) voetballen tegen sv Lycurgus. Sterker nog: de persconferentie was om 19.00 uur, de aftrap om 20.00 uur.
Maar even een appje naar onze technische commissie gestuurd. ‘Hoe gaan we hiermee om’, was mijn vraag. Heeft het nog zin om te voetballen, aangezien een uur eerder wordt verteld dat alles in de ban gaat? De voorzitter, Arjen Fledderman, zocht daarop contact met de bond. De mededeling was kort en krachtig: ‘Voetballen! We weten van niks en zolang het kan, gaat alles door’. Zeer duidelijk dus.
Kort hierop kreeg ik al weer meerdere aanmeldingen van vrolijke vrienden die wilden komen vlaggen. Waar we anders stad en land moeten afzoeken naar een (capabele) assistent-scheidsrechter, bieden in Coronatijd de meest uiteenlopende charlatans zich aan om de vlag te hanteren. Later op de dinsdagavond zou blijken dat meerdere clubs hier last van hebben. Uiteraard kozen we voor onze vaste inval-vlaggenist, jongeheer van der Ploeg. Een rots in de branding en een uitstekende stand-in voor Eddie Tammens die afwezig was in verband met quarantaine-issues.
Even voor zevenen vertrok ik, lopende met de kledingkoffer in de rechterhand en lichte tegenzin in het hoofd, richting het sportveld. Net als afgelopen zaterdag was het een trieste gang. De herfstige omstandigheden en de ingevallen duisternis maakte het tafereel op de club niet veel vrolijker. Gelukkig was ‘Mister Positivo’ en assistent-scheidsrechter Gert Jan van der Ploeg al ter plaatse om mij met een grote glimlach welkom te heten.
‘Gaat nergens over hè’, zeiden we in koor tegen elkaar. ‘Ik had liever niet gevoetbald’, gaf ik in alle eerlijkheid toe. Tegen de Heracliden hadden we al een behoorlijke afstraffing gehad en de voortekenen tegen Lycurgus waren niet veel gunstiger. We hadden zoveel afwezigen deze avond, dat ze volgens de nieuwe (en oude) maatregelen van Rutte in deze aantallen, niet eens bij elkaar op visite mochten.
In een compleet lege kantine, met de deuren op slot, stonden we met drie personen te kijken en te luisteren naar de persconferentie. Het zou namelijk heel goed kunnen dat de wedstrijd alsnog geen doorgang zou vinden. Dit zou gebeuren wanneer de maatregelen per direct in zouden gaan. Als een soort echo hoorden we de persconferentie ook uit de luidsprekers komen in de kleedkamer waar de spelers meeluisterden via een livestream. Na veel vijven en zessen, en een hoop getreuzel en opsommingen over hoe slecht het wel niet ging in Nederland, hoorden we zo rond 19.20 uur de verlossende zin: ‘De maatregelen gaan in per woensdag……’. Daarna hoorden we niets meer en snelden we naar de kleedkamers om ons voor te bereiden.
Eenmaal op het veld zagen we drie leden van de plaatselijke pers (alsof het een topwedstrijd was), twee bestuursleden van FC LEO en spelers en staf van beide clubs. Meer belangstellenden mochten niet aanwezig zijn en werden via sociale media op de hoogte gehouden. Ook deze wedstrijd kan kort en krachtig samengevat worden. Heel veel strijd aan de kant van FC LEO en talloze onhandige pogingen van Lycurgus leverde een geheel terechte 4-0 overwinning op voor de thuisploeg. Noemenswaardig is nog de loepzuivere hattrick van Jasper Wiersum, die zijn feilloze optreden in de tweede helft ook nog bekroonde met een vierde goal.
Na afloop geen groots feest om de overwinning te vieren en ook geen nabespreking. Maar wel zestien douchende mannen die voor de verandering op tijd thuis zouden komen na een glorieuze overwinning. Met een ietwat beter gevoel kon ik iets later met de koffer in de hand richting onze wasvrouw lopen. Alhoewel het nog betrekkelijk vroeg was, lag ze toch al op bed. De kleding kon ik gelukkig kwijt bij de voordeur waar René al op mij stond te wachten.
Sporten zonder publiek en zonder de randverschijnselen is aan mij minder besteed. Alhoewel het voetbal zelf er niet heel veel anders van wordt. Tijdens de wedstrijd dezelfde emoties en gevoelens. Alleen jammer dat je ze nadien wat moeilijker kwijt kan. De eindstand over twee wedstrijden is dan ook Corona: 3, FCLEO: 3, doelsaldo 0. Het kon minder. Op naar het voorjaar, wanneer er hopelijk weer met zijn allen genoten kan worden van 22 mannen (of vrouwen) die tegen een bal schoppen!