Bij de Molen
Knis Beheer
KOOZAA
Huitsing & Poort
Hotel 't Gemeentehuis
De Kleine Munt

Tjeerd de Weert, chauffeur en (auto)raceliefhebber

Kunt u zich heel kort even voorstellen?

Mijn volledige naam luidt Tjeerd Jan de Weert. Ik ben op 5 mei 1957 geboren aan de St Annerweg, net buiten Bedum. Toen ik een half jaar oud was, verhuisden we naar de Coendersstraat. We kwamen dus in Bedum zelf te wonen. Dit werd door de gemeente geregeld. Mijn vader was namelijk in zijn jonge jaren boerenarbeider maar werd vervolgens stratenmaker bij de gemeente Bedum. Daarna werd hij medewerker plantsoendienst om vervolgens grafdelver te worden. Hij mocht helaas maar 57 jaar worden en is gestorven aan de gevolgen van een longembolie.

Ik ben overigens de jongste van zes kinderen. Veel omzwervingen heb ik niet gemaakt. Na veertig jaar Bedum volgden 22,5 jaar Hoogezand. Sinds vier weken woon ik in Zuidbroek, op loopafstand van het dorp. Dagelijks geniet ik nu van een vrij uitzicht over de landerijen.

Wat is uw burgerlijke staat?

Ik woon hier alleen maar heb sinds 1,5 jaar weer een relatie. Met Johanna Blink om precies te zijn, zij komt uit Uithuizermeeden. Ik heb een zoon van 23, Hilbrand genaamd. Hij woont in Assen en werkt als verkoper bij Century. Een baan dat hem op het lijf geschreven is. 

Wat is uw voormalig beroep?

Toen ik jong was, had ik één grote jongensdroom. Ik wilde autocoureur worden. Door dat idee kon al vroeg een streep want toen ik zeventien was, werd er bij mij nierinsufficiëntie geconstateerd. Mijn urine stroomde destijds vanuit de blaas terug naar mijn nieren met als gevolg niervergiftiging. Na uitgebreid onderzoek bleek ik ook nog eens een lekke hartklep te hebben. Dit is allemaal aan het rollen gekomen toen er in Bedum een uitgebreid gezondheidsonderzoek plaatsvond. Ik was al lange tijd vaak en snel moe en dat is misschien ook wel de reden geweest dat ik de MAVO niet afgemaakt heb hoewel ik ook niet bepaald een studiebol was.

Na van school gegaan te zijn, heb ik eerst in de plaatselijke supermarkt gewerkt. Daar kwam door een ziekenhuisopname een einde aan. Mijn hartklep werd vervangen door een varkenshartklep die helaas in de loop der jaren verschrompelde waardoor de klachten terugkwamen. In de tussentijd was ik weer bij een supermarkt in Groningen aan het werk gegaan op de groenteafdeling en vervolgens kon ik bij een bemande pompstation aan de slag. Op mijn 22e werd ik chauffeur bij een koeriersdienst en was vaak ’s nachts op pad. Ik vond het heel mooi werk maar kreeg weer last van mijn hart.

Toen ik 32 jaar was, kreeg ik een kunsthartklep. Die heb ik nu nog steeds. Het herstel kostte wel de nodige tijd en nadien kon ik als chauffeur voor een bakkerij aan het werk. Eerst voor een paar uurtjes, later kreeg ik er een volledige baan. Zo ben ik op den duur bij Kolkena in dienst gekomen, daar werd ik magazijnmedewerker. Aan de hand van de bestellingen, regelde ik via het uitzendbureau uitzendkrachten die meehielpen met het inpakken van de geproduceerde diepvriesproducten. Werk waar ik veel aardigheid aan beleefde.

Dit bedrijf werd in 2002 overgenomen door Vast Banket. Ik kon mee en werd inpaklijnchef bij de cakelijn. Dit werk heb ik tot 2005 gedaan. Toen werd ik onderweg naar huis getroffen door een ‘hartaanvalletje’. Het herstel duurde enige tijd en het productiewerk werd voor mij te zwaar. Gelukkig kon ik vervolgens als assistent kwaliteitsmedewerker aan de slag voor een kleine twintig uur per week.

Dagelijks was ik zo’n drie uur in de weer met het HACCP-gebeuren. Veel interne audits, de nodige controles op invul- en schoonmaaklijsten en rondes maken voor de ongediertebestrijding. Om dit werk te kunnen doen, heb ik de nodige cursussen gevolgd. Ik kijk met veel plezier terug op deze tijd en de werkzaamheden.

Hoe bevalt het gepensioneerd zijn?

Helaas kwam Vast Banket in zwaar weer terecht en in 2010 werd ik ontslagen. Volgens het UWV kon ik nog wel wekelijks zo’n vijf uurtjes aan het werk. Het arbeidsbureau in Hoogezand dacht hier anders over na het aanhoren van mijn gezondheidstoestand. Ik kreeg een aanbevelingsschrijven met daarin vermeld dat ik volledig afgekeurd moest worden. Dit is uiteindelijk ook gebeurd.

En dan zit je op je 53e dus thuis. Dat vond ik moeilijk. Ik miste het werk en mijn collega’s. Wat nu, dat was de vraag. Je wilt productief zijn en niet de rest van je leven doelloos achter de geraniums zitten. Ik wist dat er een knop om moest, anders zou ik knettergek worden. Ik moet zeggen dat gesprekken met een maatschappelijk werkster mij goed gedaan hebben. Daardoor kon ik het gebeuren een plekje geven en ging vervolgens de knop inderdaad om.

Ik moest het ook wel rustiger aan doen want mijn nierfunctie werd steeds minder. Soms ging het wel heel hard. In 2008 verloor ik in drie maanden tijd bijvoorbeeld zo’n 10 tot 15%. Daar word je niet vrolijk van maar veel was er niet aan te doen. Ik kreeg wel medicijnen maar dat was meer tegen een te hoge bloeddruk. In 2014 was het vervolgens kantje boord. Ik kreeg een hartstilstand en werd vervolgens in het ziekenhuis wakker. Ik had geluk gehad dat er mensen waren die direct met reanimeren waren begonnen. Ik heb een kastje gekregen en die heeft het hart al twee keer een impuls gegeven toen ik weer een hartstilstand kreeg.

In 2018 braken echter betere tijden aan. Er deed zich een supermatch voor en ik kreeg een nieuwe nier toegediend. Ik heb al met al een week in het ziekenhuis gelegen maar voelde mijn energielevel direct al toenemen. Johanna  heeft mij toen helemaal bijgestaan om de draad weer op te pakken. Dit geeft mij nu de kans om te lopen maar ook om kleine klusjes te doen voor de verhuurder. Denk dan bijvoorbeeld aan gras maaien. Ik sta niet op tijd en kan mijn eigen dagindeling bepalen. Ik ben nog steeds druk met het verzamelen van miniatuurauto’s en in de wintermaanden vermaak ik mij ’s avonds prima voor de buis. De dagen vliegen om.

Wat zijn de hoogtepunten uit uw leven?

Ik ben heel wies met mijn zoon Hilbrand. En dat geldt natuurlijk ook voor mijn nieuwe nier. In de volksmond hoor ik wel eens dat transplantatie van een nier van een overleden persoon niet zou kunnen maar ik bewijs het tegendeel. Ik heb nu 65% van mijn nierfunctie terug en dat is boven verwachting. Deze nieuwe nier is er dus bijgeplaatst. Ik heb drie nieren waarvan er twee niet of nauwelijks werken. Maar alles wat ze nog wel doen is meegenomen. Mocht ik er last van krijgen dan kunnen ze alsnog verwijderd worden.

En de dieptepunten?

Wanneer je op jonge leeftijd je ziektebeeld te horen krijgt, dan valt dat niet mee. Maar ik leerde er al vrij snel mee te dealen, je moet ook verder natuurlijk. Men verklaarde mij wel eens voor gek dat ik als nachtkoerier aan het werk ging maar ik heb dit werk 4,5 jaar met veel plezier gedaan. Gelukkig ben ik een optimistisch mens. Daardoor krijg ik ook wel eens een opdonder maar dat weerhoudt mij er niet van om door te zetten. Ik probeer uit het leven te halen, wat er in zit!

Heeft u nog anekdotes en mooie verhalen?

Als chauffeur heb ik het nodige meegemaakt. Zo had ik in mijn leven nog nooit een vos gezien maar ’s nachts reed ik er maar zo een dood. Hij stak onverwachts over en ik kon hem niet meer uitwijken. De klap was net zo hard als de schrik maar gelukkig mankeerde ik zelf niets.

Ook op latere leeftijd werd ik nog wel benaderd om met de aanhanger verkochte auto’s door het hele land af te leveren. Met een BE-rijbewijs op zak, was dit voor mij geen probleem. Ik moest regelmatig richting Amsterdam en Rotterdam rijden en heb daardoor veel van ons land gezien. 

Wat zou u ooit nog willen doen in uw leven?

Ik ben in 2017 naar Canada geweest, daar woont een zuster van mij. Een prachtig land, ik hoop hier ooit nog een keer heen te kunnen. En mocht ik nog eens les of een cursus kunnen krijgen van een ervaren coureur dan zou ik dat met beide handen aanpakken. Ik volg de autoraces al lange tijd. Ooit heb ik Jan Lammers zijn eerste ronden op het racecircuit zien rijden maar ik heb hem ook de 24 uur van Le Mans zien winnen. Daar ben ik vijf jaar achter elkaar heen geweest, een prachtige ervaring!

Ik kan mij dan ook verheugen op de start van de Formule 1 over dik een week. Maar ik was dus al racefan, ver voordat Max geboren werd. Want de overwinning van Lammers in het Franse Le Mans stamt uit 1988.

Waar heeft u spijt van gehad in uw leven?

Ik denk dat als iemand zegt nergens spijt van te hebben, dat dit niet klopt. Ik wil op deze vraag niet te diep ingaan maar had zeker dingen anders kunnen doen…..

Wat zou u uw leven voor een cijfer willen geven?

Toch zeker wel een negen. De positieve dingen die ik in mijn leven heb mogen doen, springen eruit. Kijk je kan zitten treuren dat ik noodgedwongen het huis in Hoogezand moest verkopen maar ik heb er nu wel een prachtig mooi plekje in Zuidbroek voor teruggekregen.

Wilt u verder nog iets kwijt?

Maak er wat van! Iedereen heeft natuurlijk zijn sores in het leven maar je moet er uithalen wat er inzit. Met negativiteit kom je er niet. Ik heb mij nooit te veel door mijn ziekte willen laten beperken. Ik haal er uit, wat er inzit!

Bert Koster
Middelstum
info@bert-koster.nl
bertkoster1@gmail.com
www.bert-koster.nl
06-51715098
0595-552405
KvK nummer: 57250278
BTW nummer: NL001445322B69