Ik had mij de kerstperiode wat anders voorgesteld. De vrijdag voor kerst bezorgde ik nog even vlijtig de kerstkaartjes hier in het dorp. Daarbij ook een sterktekaart voor de familie Van der Laan. In ‘opdracht’ van mede bestuurslid Theo die ook al even bij voormalig kantinecoryfee Roelof langs was geweest. Toen ik de brievenbus niet kon vinden wenkte Rika mij naar binnen. En zo kon ik de kaart persoonlijk aan Roelof overhandigen. Zij hadden zich hun kerstdagen ook wel even anders voorgesteld. Maar de chemo’s en bestralingen laten uiteraard niet op zich wachten….
Daarna snel nog even een pagina van een nieuwe siteadverteerder opmaken zodat buurman het logo kon installeren. Ik wilde net naar Kantens rijden om de laatste kaartjes af te leveren toen Miranda zei dat ze gebeld werd door Frans. Ik zag inmiddels dat ik vier oproepen van hem gemist had. Daarbij zag ik het gezicht van mijn partner vertrekken…. ‘Triest nieuws Frans’? Of ik het nog niet gehoord had…… Theo is overleden!
Dat kon maar om één Theo gaan en dat was niet mogelijk. We hadden die maandag immers nog vergaderd en vanavond zouden we gaan kerstklaverjassen. Dat had Theo de laatste keer immers nog gezegd, dat het kerstklaverjassen en sjoelen op 22 december plaats zou vinden. ‘Zet het alvast even in de agenda’. Maar die 22e werd er niet gekaart en gesjoeld in de kantine. Het nieuws van Theo Wilpstra’s overlijden sloeg in als een bom.
In de week erna ben ik er eigenlijk alle dagen wel mee bezig geweest. Middels de VV Middelstum website, de rouwadvertentie, de nieuwsbrief, het persoonlijk afscheid thuis, Theo’s talrijke verslagen in het clubblad en met het opzoeken van foto’s. En uiteraard door naar zijn uitvaartplechtigheid te gaan. De rouwstoet kwam langs het sportcomplex waarna vele mensen met een blauwwit hart zich aansloten achter de stoet. In de Hoeksteenkerk was veel blauw wit te ontwaren. De kleuren van VV Middelstum inderdaad. Zijn club, mijn club, onze club die nu zonder hem verder moet….
Op een avond scrolde ik zijn WhatsApp berichten door. Ik kwam direct tot de conclusie dat een In Memoriam niet mocht ontbreken. Naast een gewaardeerd medebestuurder was Theo ook een trouw volger van de website zo bleek. Een enkele keer gaf hij middels een kort bericht blijk dat een bepaald artikel zijn instemming wel kon krijgen. Zoals het verhaal dat ik over het vrijwilligerswerk schreef. Daar kon hij zich vast wel in vinden. Misschien wel het best in de volgende alinea: ‘Een enkele keer krijg je bakken vol kritiek over je heen gestort. Dat zijn momenten waarop ik best wel eens gedacht heb ‘zak maar in de stront en ga het lekker zelf doen!’ Maar ergens heb ik nooit voor die gemakkelijkste weg gekozen’.
Theo ook niet, hij was er immers altijd. Ook toen de thuisomstandigheden niet zo makkelijk waren. En uit de berichtjes blijkt dat we als club nog scherper moeten zijn bij de afdeling ‘lief en leed’ binnen de club. Want Theo stuurde mij regelmatig op pad om een kaartje bij een jubilaris rond te brengen. Dat had hij dan weer ergens gelezen of gehoord en natuurlijk moest hier vanuit de club aandacht aan geschonken worden.
Ooit heb ik eens een bericht van de website van VV Bedum gehaald om die op de VV Middelstum site te zetten. Het was een bericht die ook op onze club van toepassing was. Het was mij echter ontgaan dat de club op het eind de clubnaam in het artikel verwerkt had. Binnen een half uur kreeg de PR-commissie al een mail van hem. Dat er op zich niets mis was met nieuwsberichten van andere sites ‘af te jatten’ maar dat je dan wel zorgvuldig de inhoud moet screenen. ‘Straks gaan daar nog meer van onze leden heen te voetballen.’
Ik wist niet hoe snel ik naar boven moest om het bericht aan te passen. Om vervolgens terug te mailen: ‘Artikel aangepast Theo. De schade valt mee. Ik heb in de tussentijd maar drie verzoeken tot overschrijving gekregen.’ Daar konden we dan de zaterdag er op wel weer om lachen…..
De mortuis nil nisi bene of te wel ‘Over de doden niets dan goed’, zo luidt een Latijnse uitspraak. Maar we zullen Theo oprecht gaan missen tijdens de bestuursvergaderingen en overige activiteiten binnen de VV. Altijd zittend links van de voorzitter met zijn lijstje met aandachtspunten. Altijd in voor een dolletje en een grap en een grol op zijn tijd. Of even een consumptie halen voor ons, wanneer de vergadering wat uitliep. Een kantinekroegbaas waardig dus. Ook langs deze weg heel veel sterkte en kracht voor de familie toegewenst die met een lege plek verder moeten….