Richard, kun je jezelf in het kort even voorstellen?
Ik ben Richard van der Werff, 44 jaar, geboren in Groningen en getogen in Middelstum. Uiteindelijk via Doodstil en opnieuw Middelstum in 1999 neergestreken in Usquert. Daar woon ik samen met Dineke, waarmee ik in 1999 ben getrouwd, dochter Evelien van 15 en zoon Pascal van 13 jaar. Ik werk bij een bedrijf uit Scheemda dat brand-, inbraak en sprinklerinstallaties levert en hieraan ook service en onderhoud doet.
Volgens mij heb jij een niet alledaagse prestatie geleverd?
Ooit is in 1983 het Pieterpad opgericht, een pad van het Groningse Pieterburen naar de Sint Pieterberg in Zuid Limburg. In september heb ik deze route in twaalf dagen afgelegd, rennend wel te verstaan. Vanuit mentaal opzicht ben ik in Maastricht begonnen om vervolgens richting huis te rennen, een afstand van bijna 520 kilometer. Aanvankelijk wilde ik elke dag 50 kilometer rennen om in 10 dagen thuis te zijn maar het was bijzonder warm, 27 graden, en Limburg glooit behoorlijk. Daar het genieten een belangrijk onderdeel was van de tocht heb ik vrij snel besloten om dagelijks een marathon, 42 kilometer, ipv 50 kilometer te rennen.
Via de website afstandmeten.nl heb ik de routes vanuit de twee Pieterpad boekjes ingevoerd en deze routes in mijn horloge opgeslagen. Dat is wel handig hoor, wanneer je meer dan 30 meter uit koers raakt dan gaat er automatisch een signaal af. Het aantal kilometers per dag was variabel tussen de 40 en 45 kilometer, daarnaast heb ik ook een 2e dag van 50 kilometer gemaakt. Dit had soms ook te maken met de ligging van de campings waar ik overnacht heb.
Hoe is het idee ontstaan?
Ik liep vroeger vaak met mijn moeder, bijvoorbeeld de Tocht om de Noord maar we hebben ook het Pieterpad gewandeld. Toen van Pieterburen naar het Zuiden. Een jaar of acht geleden bekroop mij de gedachte dat het wellicht ook mogelijk moest zijn om dit rennend te doen. Dit jaar moest ik dit idee toch maar eens concretiseren. Ik zocht contact met een man waarvan ik een reportage op RTV Noord gezien had. Hij had de tocht in 7 dagen gelopen en liep dus ongeveer 70 kilometer per dag.
Hoewel ik de beste man niet kende, hadden we toch meteen een klik. Hij nodigde mij uit om ervaringen uit te wisselen en en passant hebben we nog even een rondje Blauwestadmeer gerend, een afstand van 25 km. Ik werd steeds enthousiaster en besloot het er op te wagen.
Het thuisfront kon zich er ook in schikken?
Dineke moest even aan het idee wennen maar gunde mij dit avontuur wel. Zelf werkt ze in het Hippolytushoes in Middelstum en daar we in de zomer reeds op vakantie waren geweest, moest zij gewoon aan het werk. En uiteraard was er de zorg voor de kinderen die gewoon naar school moesten. Zelf had ik nog de nodige overuren staan, opgebouwd doordat ik ook klanten in bijvoorbeeld Ede en Venlo heb waardoor ik soms lange dagen maak. Toen ik tegen mijn chef zei: ‘Ik ga het Pieterpad rennen!’, kon hij zich hier wel in vinden. Mijn werkzaamheden plan ik zelf meestal in, waardoor het ook mijn verantwoordelijkheid is of ik wel of niet vrij kan nemen.
De kinderen zijn nog mee geweest naar Maastricht en hebben mij zien vertrekken. Uiteindelijk zijn ze met de trein vanaf Venlo weer naar huis gegaan, een reis van 5,5 uur. Het toeschouwer zijn bij het lopen is dan ook niet bepaald een pretje. Dineke is weleens mee geweest toen ik de marathon van Barcelona liep maar toen hebben we er ook direct een mooi weekendje weg van gemaakt.
Je was blij met je ouders?
Dat ben ik natuurlijk altijd al geweest maar toen ik het idee opperde dat het wel handig zou zijn wanneer er iemand met een camper met mij mee zou gaan, kwamen ze niet veel later met het idee om zelf een camper te huren. Dit was voor mij ideaal, zo was het super geregeld. Na het ontbijt begon ik tegen tienen eerst zo’n 21 kilometer te rennen en vervolgens hadden we appcontact waar we elkaar weer zouden ontmoeten. Tussendoor hadden mijn ouders de boel al weer opgeruimd en inkopen gedaan.
Wanneer ik dan op de plaats van bestemming kwam, had mijn moeder vaak al een soepje klaargemaakt en aten we gezamenlijk een broodje. Na dit rustuurtje rende ik dan weer verder. Later op de camping herhaalde zich hetzelfde verhaal. Na eerst een herstelshake te hebben gehad, konden we niet veel later lekker warm eten. Ze regelden alles dus voor mij en dit maakte het voor mij een stuk relaxter!
Hardlopen is jouw passie?
Ja, en eigenlijk is dit toch een beetje de schuld van dokter Muurling. Vroeger voetbalde ik altijd en dan voelde ik weleens een steek bij mijn hart. En daar mijn familie de nodige hartpatiënten kent, maakte ik mij daarover toch wel ongerust. Muurling dacht dat het stress was. Dat kon ook wel kloppen want ik was net een half jaar bij mijn nieuwe werkgever aan het werk en het kwam er geestelijk best wel op aan. Hij adviseerde mij om te gaan hardlopen.
Na eerst bij een rondje om het dorp vier keer te hebben moeten stoppen, stelde ik mijzelf steeds weer nieuwe, ruimere doelen. Ik vond het direct leuk en lekker. Tijdens het rennen, maakte ik mijn hoofd leeg en ik kwam met hernieuwde energie weer thuis.
Toen ik een bericht las van een hardlooptrainer uit Delfzijl met de vraag of er animo was om een loopgroep in Uithuizermeeden op te starten, heb ik mij aangemeld. Zo ontstond op den duur de hardloopvereniging Eemsmondrunners uit Uithuizermeeden. In het begin waren we maar met een man of 15, inmiddels bestaat de club uit ongeveer 45 renners.
Af en toe neem ik weleens een groep mee maar ik ben eigenlijk meer van het organiseren. Zo heb ik tijdens de marathon van Rotterdam een overnachting op een boot geregeld. En ook heb ik rond de Serious Request acties met onze leden geld ingezameld en hebben we dit in estafettevorm in Leeuwarden afgeleverd. Ook hebben we al 2 keer met de renners in estafettevorm het bevrijdingsvuur van Wageningen naar Groningen en Uithuizen gebracht.
Het was tijdens het Pieterpad niet alleen maar rennen maar ook genieten geblazen?
Aanvankelijk wilde ik aan deze loop ook nog een actie koppelen om geld in te zamelen maar dan leg je jezelf weer druk op. Ik wilde tijdens het rennen ook genieten en door het zo te benaderen is dit ook gelukt. Ik heb onderweg dan ook 400 foto’s geschoten en af en toe een praatje gemaakt met mensen die ik met een Pieterpadgids zag lopen.
Natuurlijk was het ook best wel vermoeiend om alle dagen een marathon te rennen. Maar ik ben kennelijk wel van de extremen en het lukte mij om bepaalde vermoeidheidsgedachten uit te schakelen. Ik ben ook eens een ijsbad in gestapt onder begeleiding van een afgevaardigde van Wim “The Iceman” Hof waarbij de watertemperatuur 2 a 3 graden bedroeg. Hierna bij een buitentemperatuur van 4 graden nog in het Borgswoldmeer in Veendam gezwommen. Door middel van ademhalingsoefeningen kon je het gevoel van extreme kou uitschakelen. Ik ging daarna ook steeds koud af douchen, iets wat ik eigenlijk weer op wil pakken.
Wat waren de hoogte- en dieptepunten van je Pieterpadavontuur ?
Dieptepunten heb ik gelukkig niet gekend of het moeten de laagtes na een beklimming zijn geweest. Vaak dacht ik: ‘nog even en dan ben ik er al weer’. De dagen vlogen wat dat betreft voorbij. Buitenstaanders zouden het misschien een pokkeneind vinden om te rennen. Er was zelfs iemand die mij onderweg vroeg: ‘Heb je geen fiets dan?’
Nederland kent een verscheidenheid aan natuur en prachtige plekjes. Het Pieterpad gaat zo veel mogelijk langs onverharde wegen en kent veel bospaden. Het is heerlijk om zo in de natuur te lopen. Mijn nichtje uit Uithuizermeeden heeft in Drenthe nog 25 km met mij meegerend terwijl ze hiervoor nooit verder gelopen heeft dan 16 km. Daar kan ik ook van genieten. En op het laatst heb ik weer een ijsvogel gespot. Voor mij altijd een geluksmomentje want die ben ik tijdens mijn rencarrière een keer of zes tegengekomen.
En toen ik uiteindelijk Pieterburen bereikte stond mijn hele familie en de helft van de loopgroep mij op te wachten met koffie en appeltaart. Ze hadden zelfs een mooie spandoek gemaakt en bij een brug opgehangen maar die heb ik helaas gemist. Maar zo’n ontvangst zorgt wel voor kippenvel hoor!
Nog leuke anekdotes?
Ik heb onderweg bijzondere gesprekken gevoerd en prachtige plekjes gezien. Zo heb ik bij Paterswolde mooie foto’s gemaakt van de witte molen. In het meertje bij de molen waren twee oudere dames aan het zwemmen. En daar ik dit ook al eens gedaan had, heb ik nog een praatje met ze gemaakt. Tegelijkertijd waren er ook twee oudere mannen aan het vissen. De vis wilde niet bijten maar ze moeten wel genoten hebben van dit bijzonder tafereeltje, uitzonderlijk natuurlijk in de eerste week van oktober.
Op de Grote Markt ben ik nog door Belgische toeristen op de foto gezet en in Garnwerd heb ik bij café Hamming nog een heerlijk mosterdsoepje met spek gehad als mooie afsluiter. De laatste 16 kilometer heeft mijn hond nog met mij meegerend. Man, de tocht heeft zoveel mooie indrukken achtergelaten. En ik moet ook nog eens een keer naar Maastricht terug want nu blijkt dat het Pieterpad een nieuw einde heeft gekregen……
Nog andere uitdagingen op het programma staan?
Binnenkort doe ik mee aan de Berenloop op Terschelling. Dit schijnt één van de zwaarste marathons van Nederland te zijn door alle hellingen. Maar ook één van de mooiste! Daar ik hem al 4 keer eerder gelopen heb, kan ik mij daar al op verheugen. Onlangs raakte ik in gesprek met iemand die aan een spartathlon had meegedaan. Dit is een ultramarathon van 246 kilometer. Zelf werd hij na 200 kilometer uit koers gehaald maar hij wil het zeker nog een keer proberen. Zijn opmerking dat een marathon lopen voor mij eigenlijk geen uitdaging meer is, zet mij wel aan het denken.
Toen ik vrijdag naar de tv zat te kijken was ‘Andere tijden sport’ er voor. De uitzending ging over Jan Knippenberg. Hij liep in 1974 in 18 dagen van Hoek van Holland naar Stockholm, een tocht van maar liefst 1600 kilometer. Over bijzondere uitdagingen gesproken, elke dag twee marathons lopen. Met Dineke heb ik afgesproken om binnenkort het Drenthepad te wandelen, een tocht van bijna 300 km. Eigenlijk wil ik hem ook nog wel eens rennen. En een rondje Texel van 60 km is ook een mooie uitdaging…..
Nog tijd voor andere hobby’s?
Ik mag graag canicrossen met de hond, lezen en gitaar spelen. Maar het hardlopen slokt natuurlijk het meeste tijd op. Dinsdag en donderdag train ik zo’n 10-12 kilometer per keer en in het weekend doe ik vaak een duurloop van 15 tot 30 kilometer. Zo zit ik gemiddeld op zo’n 50 kilometer per week. In de weken voor het Pieterpad heb ik dit uitgebreid naar 90 kilometer. Jaarlijks ren ik dus ruim 2.500 kilometer en verslijt hierbij twee paar hardloopschoenen….
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Naast de daad waar ze denk ik 90% van alle mannen voor wakker mogen maken, ben ik ook voor een mooie trailrun wel te porren. Deze runs gaan vaak door het bos. Het gaat hierbij niet om de tijd maar om het genieten van de mooie natuur.
En Dineke en ik hebben onlangs een prachtige nachtwadlooptocht gemaakt. We vertrokken om 03.15 uur vanaf Lauwersoog en werden op een zandbank gedumpt, waarna we naar Schiermonnikoog moesten wadlopen. Maar het was prachtig om de zon op te zien komen boven het Wad! Voor herhaling vatbaar dus.
Waar staat Richard van der Werff over 10 jaar?
Ik heb wel eens gezegd dat ik tot mijn 85e wil hardlopen. Ik werd er tijdens de marathon van Rotterdam ooit eens uitgelopen door een 84-jarige Amerikaan terwijl ik deze marathon toch in 3,5 uur liep. Maar hiervoor moet het wel steeds leuk blijven en moet mijn lichaam het niet laten afweten. Daarom ben ik ook blij dat ik het Pieterpad inmiddels heb gerend. Het lijkt mij ook nog heel mooi wanneer ik samen met mijn nichtje en mijn zoon een marathon mag lopen….
Wil je verder nog iets kwijt?
Ik hoop dat ik door deze prestatie mensen heb mogen inspireren om ook (een gedeelte van) het Pieterpad te lopen of rennen. Het is kicken om mensen in beweging te krijgen. Binnenkort is de (her)opening van het 4 mijl parcours tussen Uithuizen en Uithuizermeeden. Ik ben één van de mensen die zich hier sterk voor gemaakt heeft en daar ben ik best wel trots op. Het is jammer dat mensen flink trainen voor één evenement en er dan vervolgens weer de brui aan geven. Misschien is het aansluiten bij een hardloopgroep een idee?
Daarnaast zeg ik: ‘Schakel de TV uit, kom van de bank, ga naar buiten en beweeg, wandel, ga rennen of pak de fiets!’ Voor mijn eigen verslagen en foto’s zie hiervoor mijn facebookpagina of kijk op www.eemsmondrunners.nl!