Raymond, voor de leken onder ons, wat houdt Truckstar in?
Truckstar is het grootste chauffeursfeest van Europa met deelnemers uit bijvoorbeeld Zweden, Denemarken, Duitsland, België en Engeland. Dit jaar trok het evenement 55.000 bezoekers en op de TT baan van Assen stonden ongeveer 2200 vrachtwagens opgesteld. Vroeger vond dit festijn in Zandvoort plaats maar inmiddels is Assen al meer dan 30 jaar de thuishaven. Dit jaar vond Truckstars plaats op 26 en 27 juli.
En daar worden prijzen vergeven?
Klopt, alle vrachtwagens zijn in 9 categorieën onderverdeeld. Zo heb je bijvoorbeeld de klasses koel-, container-, losgestort-, uitzonderlijk vervoer- en veetransport. Truckers die mee willen doen dienen ruim van te voren een foto op te sturen, deze wordt dan opgenomen in een fotojaarboek. Een jury en het Nederlandse publiek kiezen hieruit een top 3 per categorie. Tijdens Truckstar bepaalt een onafhankelijke jury, bestaande uit 5 juryleden, de uiteindelijke winnaar.
Jij was één van de prijswinnaars?
Klopt, ik ben de winnaar geworden in de categorie uitzonderlijk vervoer. Twee jaar geleden ben ik in deze categorie al eens 3e geworden maar dit jaar klopte alles. Volgens de jury was het een duidelijke en uitgemaakte zaak.
Trots?
‘Als een hond met 7 lullen!’, merkt de ook aanwezige Alwin Zwerver droog op…. Het geeft zeker een voldaan gevoel, en ja, ik ben ook heel trots. Als je ziet hoeveel tijd er door heel veel mensen ingestoken is, en rekening houdend met de stress en het geregel wat je van te voren hebt dan is dit een hele mooie beloning. Naast een grote beker en een pakket met allerlei waardebonnen is het feit dat je je een jaar lang de Trucker met de mooiste vrachtwagen in de categorie uitzonderlijk vervoer mag noemen toch wel het allermooist!
Vergt zo’n titel veel voorbereidingstijd?
We zijn de laatste 2 weken voor het festival dagelijks toch wel met gemiddeld 3 a 4 mensen aan het werk geweest. Schuren van de bak en de aanhanger, opnieuw spuiten van de hele truck, heel veel poetsen, nieuwe verlichting + spatborden aanbrengen, wielen aanpassen en opnieuw spuiten enz. enz.. ‘Als je er staat dan moet je het ook goed doen!’. De vrachtwagen heeft de hele tijd bij Krijgsheld Carrosserie in Bedum mogen staan. Dit bedrijf was samen met Maurits Autoschade en spuiterij en MF landbouw (die ook de landbouwmachines beschikbaar stelden die op de aanhanger stonden) een van de grootste sponsoren.
De baas, Postma Grijpskerk, ook dik tevreden?
Absoluut, één van de eigenaars is zelf ook een groot liefhebber en vindt dit dan ook prachtig. Hij heeft mij de vrije hand gegeven, zo’n baas krijg ik wat dat betreft nooit weer. Inmiddels werk ik al weer 6 jaar voor Postma en toer door heel Europa.
Wanneer begon het Truckersbloed te stromen?
Toen ik 0 jaar was waarschijnlijk, van jongs af aan dus. Toen ik een jaar of 4, 5 was ging ik altijd met mijn vader en buurman Bennie Rozema mee op de vrachtwagen. Pa reed voornamelijk in de Benuluxlanden, Bennie kwam door heel Europa. Prachtig vond ik het. Op mijn 19e heb ik mijn papieren gehaald, deze heb ik allemaal zelf moeten betalen. Graag had ik mijn diploma’s tijdens mijn militaire dienstplicht gehaald maar dit zat er helaas niet in. Ik ben begonnen bij Jos Beer Drankenhandel, daarna volgde Reiziger, toen Kazemier in Aduard en nu dus Postma Grijpskerk.
Heb je nog leuke (trucker)anekdotes?
Alwin bemoeit zich er ook weer mee: ‘die jong’n dei rieden allenig moar of ben’n aan het slampen, het is een ploug van honger en durst!’ Hoho, dit is zeker niet het geval! De romantiek van vroeger is wat dat betreft een beetje weg. Het zijn lange dagen, ik maak ongeveer 70 uur per week. ’s Morgens begin ik tussen 6 en 8 uur om vervolgens door te gaan tot ’s avonds tussen 8 en 10 uur. Wekelijks rijd ik 3.000 tot 3.500 kilometer, dit hangt een beetje van het transport af. Grote machines vereisen doorgaans een langere laad- en lostijd. En je wordt continu gevolgd natuurlijk, de baas weet altijd waar ik ben.
Noorwegen vind ik één van de mooiste landen om naar toe te gaan. Oslo is prachtig, je komt hier via hele mooie fjorden. Zuid Duitsland is ook mooi maar Zeeland en Limburg vind ik ook leuke provincies om naar toe te gaan.
De eerste keer dat ik internationaal moest rijden was bij Kazemier. Op mijn eerste werkdag moest ik meteen met 30 ton vracht naar het drukke Roergebied in Duitsland, vertrek ’s morgens om 03.00 uur. Ik was heel zenuwachtig, had de hele nacht niet geslapen. Maar gelukkig ging alles goed. Mijn toenmalige baas, Piet Kazemier, zei van te voren: ‘Doe bist een zeun van Job van Houten, dus doe most dit allain kinnen doan!’ Mijn pa had wat dat betreft een goede naam in de transportwereld.
Inmiddels een echte Beemer geworden?
Hatsjee, zekers! Ik woon hier inmiddels al weer ruim 5 jaar en heb het hier heel goed naar mijn zin. Je hebt hier alle voorzieningen lekker dichtbij en ik heb leuke buren om mij heen. Mijn vrouw Helena werkt bij de Jumbo, zij kan zo de straat oversteken en dan is ze er al. En er is genoeg ruimte om mijn truck in het weekend naast ons huis te parkeren. Ik woon hier op de Noordwolderweg sowieso op een plek waar vrij veel verkeer langskomt, ik hou daar wel van.
Toch voelt het elke keer als ik naar Middelstum ga nog steeds een beetje als thuiskomen. Ik mag dan graag even de fiets pakken om door mijn geboorteplaats heen te fietsen.
Nog tijd voor hobby’s?
Mijn vrachtwagen is mijn grote hobby, ik ben in het weekend vaak aan het poetsen en schoonmaken. Daarnaast ben ik dan vaak in de weer met zoon Bjorn (6 jaar) en dochter Romee (9 maanden). Door de week ben ik bijna nooit thuis en dus haal ik deze qualitytime met de kinderen ’s weekends dubbel en dwars in.
Zien we je ooit nog weer terug op de voetbalvelden?
Dit seizoen word ik waarschijnlijk elftalbegeleider van Middelstum 3 als mijn werk het toelaat. Zelf voetballen wordt hem niet weer. Twee jaar geleden heb ik nog meegedaan aan het stratenvoetbal in Onderdendam maar ik ging direct weer door mijn knie heen. Misschien ook wel niet zo verwonderlijk, want ik heb geen kruisbanden meer. Vroeger heb ik nog enige jaren in Middelstum 1 gespeeld, medio jaren negentig, maar dit was door tal van knieblessures geen lang leven beschoren.
Waar mogen ze je ’s nachts voor wakker maken?
Na een hele lange denkpauze volgt uiteindelijk: ‘Misschien voor een schip met geld, maar dat klinkt zo hebberig.’ (De eerder genoemde optie “voor een mooie, blote vrouw” werd door Helena snel van tafel geveegd….)
Waar staat Raymond van Houten over 10 jaar?
Sinds 9 maanden rijd ik op een 8 cilinder, hiermee heb ik mijn droom verwezenlijkt. Veel wensen heb ik dan ook niet meer, gewoon zo doorgaan dus. Wel vind ik het jammer dat mijn vader niet meer heeft mogen meemaken dat ik nu op zo’n mooie vrachtwagen rijd. Een 8 cilinder was ook mijn vaders favoriet, ook die van mijn moeder trouwens maar dit kwam volgens mij meer omdat pa hem zo mooi vond. Helaas hebben we dit beroep nooit samen uit kunnen voeren. Toen ik op de vrachtwagen kwam, mocht mijn vader er niet meer in rijden vanwege zijn gezondheid. Drie jaar geleden is hij overleden.
Wil je verder nog iets kwijt?
Dit is voor mij een ideale manier om iedereen die mij geholpen heeft om de vrachtwagen tip top te krijgen heel hartelijk te bedanken. Ook alle sponsoren en mijn baas, hartelijk dank voor de medewerking! Ik twijfel nu wel een beetje om volgend jaar weer mee te doen. Het levert een hoop stress en drukte op in de vakantietijd. Misschien moet ik wel op het hoogtepunt stoppen.
Vrijdag wacht mij echter nog een mooie uitdaging. Ik mag op uitnodiging opdraven tijdens het Truckstarfestival in Lopik. Uit 800 aanmeldingen zijn hier de 160 mooiste vrachtwagens uit Europa geselecteerd. Hier zullen ook wel weer 10.000 toeschouwers op af komen. En binnenkort doen we als bedrijf zijnde nog mee met de Nienoordtruckers waarbij we de hele dag op pad gaan met mensen met een geestelijke beperking. Ook heel mooi om te doen. Wat dat betreft heb ik als trucker toch een prachtig leven?!